Në një rrëfim të ndjerë në podcast-in “Zë me Mirën”, kantautorja e njohur Adelina Ismaili zbuloi një periudhë të errët nga jeta e saj që la pasojat edhe mbi shpirtin e saj.
Ajo tregoi se, pavarësisht famës dhe sukesit të saj të jashtëzakonshëm, përballej me sulme brutale dhe shpifje për shkak të bindjeve të saj politike, veçanërisht mbështetjes për partinë e Ibrahim Rugovës.
Adelina përmendi se në kulmin e karrierës së saj, ajo u vu në shënjestër nga armiqtë e saj politikë, por ajo që e zhyti atë në një krizë të thellë ishte zbulimi se bisedat e saj personale po përgjoeshin në mënyrë ilegale.
“Djali që punonte në postë më tregoi, duke më bërë të premtoj se nuk do të flisja kurrë, por tani që ka kaluar ajo kohë, mund të flasim. Ai më tha se bisedat e mia dhe të mamit po përgjoheshin. Një bisedë shumë personale mes meje dhe mamit, që nuk kishte asgjë të pazakontë, u publikua në faqet e një gazete të njohur në Kosovë, tani një nga portalet më të mëdha,” kujtoi Adelina me një zë të trishtuar.
E gjithë kjo situatë e papritur dhe e dhimbshme për sonte, u pasua me një sensibilizim të fortë të opinionit publik, por për Adelina, këto ngjarje përbënin një sulm të hapur kundër privatësisë së saj. Ajo tregoi se biseda e saj, e cila fliste për një temë krejtësisht private, u shndërrua në një skandal, duke u përdorur për të krijuar tituj sensacional dhe vulgarë në media.
Çfarë ndodhi pas këtij episodi ishte shkatërruese. “Nuk shkova në shkollë, nuk mund t’i shikoja profesorët e mi. U mbylla në dhomë, nuk ngrita perdet për tre muaj. Nëna më sillte ushqimin në dhomë. Ishte një periudhë shumë e rëndë, sepse ndjeva se ishin shkelur të gjitha kufijtë,” tha ajo, duke reflektuar mbi atë periudhë traumatike.
Izolimi i saj për tri muaj ishte një përgjigje e natyrshme ndaj traumës që përjetoi. Dështimi për të kaluar ngjarje të zakonshme sociale, si dalje në shkollë apo takime me miqtë, e detyroi Adelina-n të përjetonte një formë të thellë të ankthit dhe depresionit. Sipas saj, këto përvoja kanë lënë gjurmë të thella në psikologjinë e saj, duke e bërë atë të përjetojë vështirësi në rikthimin në normalitet.
Adelina shprehu gjithashtu shqetësimin e saj për mjedisin mediatik dhe ndikimin e tij në individë. Ajo beson se ka një kulturë të pandershme të përgjohet e shpifet në mënyrë të dhunshme, veçanërisht për ata që guxojnë të shprehin mendime politike. “Çdo ditë, shohim raste të tilla. Është e nevojshme të ndalojmë këtë praktikë dhe të mbrojmë privatësinë e secilit,” theksoi ajo.
Periudha e izolimit e detyroi atë të ri-eksploronte pasionin e saj për muzikën dhe krijimtarinë, duke e bërë atë më të vendosur se kurrë për të vazhduar në karrierën e saj, pavarësisht sfidave. Ajo shpesh reflekton mbi fuqinë e artit si një formë shpëtimi dhe shprese për individët që kalojnë nëpër kriza të ngjashme. “Muzika është ajo që më ka ndihmuar të kaloj këto momente të errëta,” tha ajo, duke e përshkruar muzikën si një dritë në errësirë.
Përfundimisht, histori si ajo e Adelina Ismailit janë një kujtesë e rëndësishme për shoqërinë se fuqia e fjalës dhe mbështetjes politike vjen me pasojat e veta. Sfida që ajo përjetoi, si dhe qëndrimi i saj për të folur, janë refleksione të një vendimtarie për t’u angazhuar për të drejtat e të gjithëve për privatësi dhe respekt. Adelina tani po e përdor zërin e saj për të ndihmuar të tjerët, duke promovuar një qasje më të përgjegjshme ndaj medias dhe politikës, me shpresën se ndihma e saj do të inspirijë të tjerët të flasin!
