Në vitet 2000, standardi i bukurisë ishte i qartë dhe i pranuar, duke ndikuar në mënyrën se si e perceptonim trupin e përsosur.
Trupi i idealizuar, i dobët dhe i formuar sipas skemave të reklamave, dominonte skenën e modës dhe muzikës. Të gjithë pjesëmarrësit në këtë skenar ishin modele dhe këngëtare, ndërsa çdo trup tjetër përbënte një devijim nga norma, i cilësuar si i papranueshëm nga shoqëria.
Sot, duket se jemi duke u përballur me një transformim të dukshëm. Ndryshimet në mënyrën se si e përfaqësojmë bukurinë në reklama, sfilata dhe konkurse bukurie janë evidente, me më shumë diversitet në format e trupave që shohim. Por, a është ky ndryshim i thellë apo është thjesht një sipërfaqe që maskon realitetin e natyrshëm?
Duket se, edhe pse përparime janë arritur, realiteti është më kompleks nga sa mendojmë. Rritja e përdorimit të ilaçeve për humbje peshe, siç është Ozempic, tregon se ka një trend të ri që promovon një standard bukurie shumë të shtrenjtë dhe jo gjithmonë të arritshëm për të gjithë. Këto metoda për shndërrimin e trupit vazhdojnë të forcojnë një ide të parregullt për trupin “ideal”.
Për më tepër, është e qartë se presionet për meshkujt nuk janë më të pakta. Ata përballen me një normë të re, për të pasur një trup të tonifikuar si një matës i “burrërisë”. Ky presion krijon një luftë me identitetin e trupit dhe vetëvlerësimin e individëve, duke i nxitur ata të ndihen të papërshtatshëm nëse nuk arrijnë të përputhen me këto standarde.
Nëse përfshim një model më të mbushur në një reklamë, kjo nuk do të thotë se po ndryshojmë sistemin e vjetër të bukurisë; thjesht e zbukurojmë atë për të krijuar iluzionin e përfshirjes. Idealet e trupit mbeten ende të ndryshme dhe shumë të vështira për tu arritur, duke lënë një ndjesi të fshehtë për ata që ndihen të pasigurt për trupat e tyre.
E rëndësishme është të kuptojmë se shoqëria vazhdon të shfrytëzojë pasiguritë tona për t’u kthyer në konsumatorë të pamëshirshëm. Kjo ndarje ka ndikim jo vetëm në qëndrimet tona ndaj vetes, por edhe në marrëdhëniet që kemi me të tjerët dhe botën përreth nesh.
Është e këndshme të shohim përparime në përfaqësimin e trupave të ndryshëm, por ne duhet të jemi të vetëdijshëm se ajo që lidhet me bukurinë është një koncept shumë i thellë dhe i ndryshëm. Ajo që ne kërkojmë është një ndryshim i vërtetë që do të na ndihmojë të ndihemi të mjaftueshëm, për një tokë ku të gjithë ndihen të pranuar, për pavarësisht nga forma e tyre e trupit.
Ndërsa ne përparojmë përpara, është e rëndësishme të theksojmë se dalja nga ky rreth kërkon reflektim dhe një angazhim të thellë për të ndryshuar mënyrën si e shohim ne veten dhe të tjerët. Zgjidhja që të pranojmë diversitetin dhe të çmojmë trupat tanë duhet të jetë një përparësi në formimin e mendimeve tona dhe në zhvillimin e një shoqërie më të drejtë dhe më të hapur.
