Kur mendojmë për fëmijët e llastuar, shpesh na vjen në mend zemërimi dhe refuzimi për të ndjekur rregullat. Por sjellja e llastuar përfshin më shumë se thjesht këto emocione; ajo është e lidhur ngushtësisht me nevoja emocionale të paplotësuara, kufij të paqëndrueshëm dhe mungesë lidhjeje. Një qasje më e thellë ndihmon në kuptimin e kësaj sjelljeje dhe se si mund të trajtohet më mirë.
Si një trajnere e kujdesshme prindërore, Reem Raouda ka analizuar sjelljen e më shumë se 200 fëmijëve dhe ka dalë në përfundime të rëndësishme rreth sjelljeve të llastuara. Ajo thekson se fëmijët që shfaqin këto sjellje shpesh kanë nevoja emocionale që nuk janë plotësuar nga ambienti i tyre. Këtu janë pesë shenjat kyçe që tregojnë se një fëmijë është “jashtëzakonisht i llastuar” dhe disa mënyra për t’i ndihmuar ata.
Ata e kanë të vështirë të pranojnë “jo”
Një fëmijë që nuk arrin të pranojë përgjigjen “jo” shpesh e bën këtë për shkak të konfuzionit që ndjen për kufijtë e vendosur nga prindërit. Rregullat që duken të paparashikueshme mund të shkaktojnë frustim, duke i bërë ata të sillen keq për të rivendosur kontrollin e situatës. Prindërit duhet të jenë të qartë në vendosjen e rregullave dhe të shpjegojnë arsyet pas tyre për ta ndihmuar fëmijën të kuptojë rëndësinë e tyre.
Ata vazhdimisht kërkojnë vëmendje
Një tjetër shenjë për fëmijët e llastuar është nevoja e vazhdueshme për vëmendje. Kjo shpesh tregon se ata ndihen të paqartë për rolin e tyre në familje. Një fëmijë i cili nuk ndihet i sigurt mund të kërkojë më shumë afeksion dhe afirmim nga prindërit e tij. Krijimi i momentëve të veçanta dhe afirmimi i ndjenjave të fëmijës ndihmon në ndërtimin e një lidhjeje më të fortë.
Ata hedhin zemërim për të marrë atë që duan
Shpërthimet e zemërimit tek fëmijët shpesh nuk janë një formë manipulimi, por një thirrje për ndihmë. Fëmijët e zemëruar shpesh ndihen të mbingarkuar dhe nuk e kanë mjetin emocional për të përballuar ndjenjat e tyre komplekse. Prindërit duhet të mësojnë të përballen me këto situata me empati, duke ofruar mbështetje dhe ndihmuar fëmijët të kuptojnë emocionet e tyre.
Ata i rezistojnë përgjegjësisë
Nëse një fëmijë refuzon të kryejë detyrat e shtëpisë, kjo nuk do të thotë gjithmonë që ai është dembel. Mungesa e ndjenjës së përgjegjësisë mund të vijë nga mbrojtja e tepërt ose një eksperimentim i hershëm i lirisë përtej moshës së duhur. Prindërit duhet të krijojnë mundësi për t’i ndihmuar fëmijët të zhvillojnë përgjegjshmërinë dhe të kuptojnë rëndësinë e detyrave në përmirësimin e vetëbesimit të tyre.
Atyre u mungon mirënjohja
Kur fëmijët shfaqin mosmirënjohje për dhuratat ose shpërblimet, shpesh kjo nuk është thjesht një ndjenjë e të drejtës. Mungesa e mirënjohjes mund të aludojë për ndjenja të padëgjuara ose për të qenë të pafuqishëm në lidhje me shpërblimet e natyrshme të jetës. Prindërit duhet të inkurajojnë mirënjohjen përmes bisedave të hapura dhe për të nënvizuar rëndësinë e lidhjeve emocionale mbi objekte materiale.
“Gjithmonë u kujtoj prindërve që të shmangin shpërblimin e tepërt të fëmijëve të tyre. Në vend që të ofrojnë nxitje materiale pas ndihmës në pastrimin e shtëpisë, mund të thoni: “Faleminderit që më ndihmoni. Kjo do të thotë shumë për mua dhe u argëtova duke e bërë së bashku.” Qëllimi është t’i bëjmë ato momente kuptimplote, jo vetëm diçka që ata bëjnë për shpërblim,” thekson Raouda.
Prindërit që janë të vetëdijshëm për këto sjellje dhe nevoja emocionale të fëmijëve të tyre janë në një pozitë më të mirë për të ndihmuar ata në zhvillimin e shëndetshëm emocional. Duke u angazhuar në biseda të hapura, duke krijuar kufij të qartë dhe duke ofruar mbështetje emocionale, ata mund të ndihmojnë fëmijët e tyre të rriten si individë të sigurt dhe të qëndrueshëm. Një rrugë e tillë jo vetëm që ndihmon në trajtimin e sjelljeve të llastuara, por gjithashtu promton një ambient familjar të shëndetshëm dhe harmoni në marrëdhënie.