Rizarta ka ndarë një histori të dhimbshme për marrëdhënien e saj me prindërit, e cila ka bërë që shumë të emocionohen. Në një intervistë të hapur dhe prekëse, ajo ka përshkruar ndjenjat e saj për një babë të cilin e mendon të ftohtë dhe të pafavorshëm, duke treguar se kurrë nuk ka marrë një përqafim, një fjalë ngushëlluese, ose thjesht një “të dua” nga ai.
Blogerja e njohur ka shpjeguar se në familjen e saj është një kulturë e ndërlikuar përsa i përket shprehjes së ndjenjave. “Kurrë nuk e kam marrë një përqafim, një fjalë motivuese, një të dua. Nuk kam lirinë që ta përqafoj babin tim sa herë të dua”, tha ajo, duke theksuar se kjo ka pasur një ndikim të madh në jetën e saj. Rizarta shprehu shqetësim për faktin se ajo ndjehej shpesh e braktisur dhe pa mbështetje, veçanërisht në fëmijërinë e saj.
Ajo theksoi se megjithëse ka përjetuar vështirësi të mëdha, ajo ka zgjedhur të falë prindërit e saj, pasi ka kuptuar se sjellja e tyre është pasojë e mënyrës se si janë rritur. “Mendoj se prindërit e mi nuk kanë ditur të prindërojnë. Unë nuk ua vë këtë në kurrizin e tyre”, u shpreh ajo me keqardhje.
Një nga sfidat më të mëdha që Rizarta përjetoi ishte ndjenja e pasigurisë për vetveten dhe nxitja për të bërë gjithçka për “Rizartën e vogël”. “Ajo ka qenë gjithnjë e mbushur me pasiguri; nuk ka pasur pikë dashurie për veten”, shprehet ajo. “Ndihem shpesh e pavlerësuar, e pamjaftueshme në atë që bëj gjithmonë. Si fëmijë kam ndjerë gjithmonë një ndjenjë braktisjeje”.
Rizarta rrëfen se roli i motrës së saj ka qenë kritik në jetën e saj. “Nëse nuk do të kishte qenë motra, nuk do ta përballoja dot të gjithë këtë braktisjen që kisha ndjerë. Ajo më ka blerë fustanin e minimaturës sepse babi më tha që jo”, tha ajo, duke theksuar rëndësinë e marrëdhënies me motrën e saj.
Ajo shpreh ndjenjën e dhimbjes për mungesën e mirëkuptimit nga babai, duke shtuar se çdo përpjekje për të marrë ndihmë nga ai është ndeshur me kritika. “E dija përgjigjen që do të merrja. Do të ishte kritikë sepse ai nuk kishte nerva të më ndihmonte. Gjithmonë kam menduar se nuk më donte”, shprehet Rizarta, duke shtuar se kjo ka ndikuar thellësisht në vetëbesimin e saj.
Një element tjetër i marrëdhënies me babanë e saj është mungesa e njohurive për shprehjen e ndjenjave. “Babi ka qenë dhe mbetet shumë i ftohtë. Nuk kam pasur ndonjëherë ndihmë nga ai. I kam kaluar shumë natë duke menduar se do të isha si e vdekur në qatër krevat, duke pritur një reagim që asnjëherë nuk erdhi”, tregon ajo.
Pavarësisht të gjitha vështirive, Rizarta përfundon me një ndjenjë faljeje dhe kuptimi. “Nuk i gjykoj prindërit e mi, ata janë thjesht produkte të rrethanave të tyre. Unë nuk kam forcën t’ua ndryshoj. E di që ata kanë vuajtur dhe kanë stresin e tyre, dhe kjo më ndihmon të kuptoj më shumë”, tha ajo në përfundim të intervistës së saj emocionale.
