Prokuroria e Tiranës ka kërkuar dënime të ashpra për motrat Antonela dhe Mariela Berisha, pas një incidenti të rëndë që ndodhi verën e kaluar. Rasti ka sjellë një vëmendje të madhe mediatike dhe sociale, duke ngjallur debate në lidhje me dhunën ndaj grave dhe ndëshkimin e veprave kriminale në Shqipëri. Prokurori Ndini Tavani ka paraqitur pretencën e tij, duke kërkuar 3 vite burg për Marielën, ndërsa Antonelën e ka propozuar për 3 vite shërbim prove. Kjo situatë hedh dritë mbi rëndësinë e sistemit të drejtësisë dhe si ai shpesh dështojnë të ofrojë mbrojtje të mjaftueshme për viktimat e dhunës.
Incidenti që përfshiu motrat Berishaj ndodhi më 6 gusht 2024, kur Klea Prenga, një grua 26 vjeçare, u sulmua brutalish në një restorant në zonën e Kodrës së Diellit në Tiranë. Motrat, duke përdorur sende të forta si shishe qelqi, i shkaktuan dëmtime të konsiderueshme në fytyrë Kleas, duke e lënë atë në një situatë të rëndë shëndetësore. Dhuna e ushtruar tregon një fenomen shqetësues në shoqërinë shqiptare, aty ku emocionet e tepruara shpesh çojnë në akte kriminale që lëndojnë të tjerët.
Ndërkohë, ndodhit një zhvillim i ri menjëherë pas sulmit. Motrat Berishaj u vetëdorëzuan në polici më tetor 2024, duke pranuar përfshirjen e tyre në këtë krim. Kjo sjellje, ndonëse një akt i guximshëm, nuk zvogëlon peshën e veprimeve të tyre dhe pasojat që ato shkaktuan. Në kontekstin e sistemit të drejtësisë, vetëdorëzimi shpesh sjell lehtësira në dënim, por a është ky një mesazh i duhura për shoqërinë dhe viktimat e dhunës?
Prokurori Tavani kërkoi që Mariela, e cila aktualisht është nën masën e “arrestit në shtëpi”, të dënohet me 3 vite burg, edhe pse me gjykimin e shkurtuar, kjo ndëshkim mund të reduktohet në 2 vite. Megjithatë, për Antonelën, prokurori ka kërkuar 3 vite shërbim prove, një vendim që gjithashtu mund të zbutet me anë të procedurave gjyqësore. Kjo lëvizje e sistemit të drejtësisë rrit shqetësimet në lidhje me rolin e tij në trajtimin e krimeve të dhunës ndaj grave, dhe se si mund të sigurojë mbrojtjen e duhur për viktimat.
Një nga faktorët që mendohet se ka nxitur dhunën e ushtruar nga motrat Berishaj është dyshimi i Marielës për një lidhje të mundshme mes Kleas dhe bashkëshortit të saj, e cila sipas raporteve ka zgjatur për më shumë se një vit. Ky aspekt sjell në pah dimensionin social dhe psikologjik të situatës, ku xhelozia dhe pasiguria shpesh çojnë në akte të dhunshme. Është thelbësore që shoqëria të kuptojë se këto reagime janë të papranueshme dhe që duhet të ndihmojmë në edukimin e individëve për të menaxhuar emocionet dhe marrëdhëniet e tyre në mënyrë të shëndetshme.
Duke parë këtë rast, ne duhet të mendojmë se si mund të përmirësojmë sistemin e mbrojtjes për viktimat e dhunës. Ajo që ndodhi me Klea Prengën është një kujtesë e fortë se dhuna në familje dhe ndërshmëria ndaj grave është ende një problem i rëndësishëm në Shqipëri. Në këtë kuptim, është jetike që të krijohen politika dhe strategji që do të angazhojnë komunitetin dhe institucionet për të parandaluar dhunën dhe për të mbështetur viktimat e saj.
Me përfundimin e procesit gjyqësor për motrat Berishaj, shpresohet që vendimi i gjykatës do të dërgojë një mesazh të fortë për gjithë shoqërinë. Është koha që ne të angazhohemi për të ndihmuar dhe mbështetur ata që janë viktima të dhunës dhe që të sigurojmë se drejtësia bëhet për ata që e meritojnë. Vetëm duke e bërë këtë, ne mund të fillojmë të ndihmojmë në krijimin e një shoqërie më të sigurt dhe më të barabartë për të gjithë.
Ky rast gjithashtu na kujton rëndësinë e informimit dhe edukimit mbi dhunën në marrëdhënie, dhe sesi çdo individ ka përgjegjësinë të kontribuoni në një ambient ku dhuna dhe abuzimi nuk janë të pranuar. Ne si shoqëri kemi duhet të vendosim një kulturë zero tolerancë ndaj dhunës, ku çdo individ t’i kuptojë pasojat e veprimeve të tyre. Raportimi i rasteve të dhunës dhe ofrimi i mbështetjes për viktimat janë hapa të rëndësishëm për të ndihmuar në ndalimin e këtij fenomeni. I gjithë ky proces kërkon angazhim dhe përkushtim nga të gjithë ne.
