Në një intervistë për “Globo Esporte”, trajneri i ri i Brazilit, Carlo Ancelotti, ka folur hapur rreth përvojave të tij me futbollistët brazilianë gjatë gjithë karrierës së tij të shkëlqyer, duke ndarë disa detaje interesante.
Karriera e Carlo Ancelottit si trajner ka qenë një udhëtim i mbushur me suksese në të gjithë globin, duke punuar me disa nga emrat më të njohur të futbollit. Në këtë intervistë, Ancelotti ka theksuar se lojtari më i mirë brazilian me të cilin ka punuar është legjenda Ronaldo, e cila mbetet një figurë e paharrueshme në historinë e sportit. “Teknikisht, ai ishte i jashtëzakonshëm dhe një nga njerëzit më gazmor në botë”, kujton Ancelotti, duke nënvizuar vlerën e karakterit dhe aftësive të tij.
Por Ronaldo nuk është i vetmi futbollist brazilian që i ka lënë një impact të fortë trajnerit italian. Ai ka përmendur edhe Cafun, i cili është protagonist për profesionalizmin e tij. “Më profesionisti ishte Cafu. Sa i përket më gazmorëve… ka shumë: Militao më bën gjithmonë të qesh dhe Vinicius, i cili, sipas mendimit tim, është shumë i përulur”, shpjegon ai, duke theksuar lidhjet e tij me lojtarët dhe ndjenjën e camaraderie që ka ndërtuar me ta.
Një aspekt i veçantë i trajnerit është vlerësimi i tij për mënyrën sesi lojtarët brazilianë e përballojnë presionin. Ancelotti beson se “lojtarët brazilianë kanë një nivel më të lartë teknik krahasuar me të tjerët” dhe se ata janë individë që ruajnë vetëkontroll të mirë dhe kanë një sjellje të qetë dhe të përulur. Kjo tregon një kulturë të veçantë në futbollin brazilian që është thelbësore për suksesin e tyre në skenën ndërkombëtare.
Një tjetër detaj interesant që Ancelotti ndan është se ai ka stërvitur 34 lojtarë brazilianë gjatë karrierës së tij, dhe sipas tij, ai ka pasur probleme vetëm me një prej tyre. “Mos më pyesni për emrin, nuk e them”, tha ai, duke lënë fansat me kuriozitet dhe imagjinatë se kush mund të jetë ky lojtar misterioz. Kjo tregon se edhe në mesin e kampionëve, ndonjëherë situatat dhe marrëdhëniet janë të ndërlikuara.
Përveç marrëdhënieve personale, Ancelotti ka theksuar gjithashtu rëndësinë e diversitetit në futboll, duke e konsideruar atë si një aktiv të vlefshëm. “Futbolli ndihmon për të bashkuar njerëz të kulturave të ndryshme, dhe kjo është esenca e bukurisë së këtij sporti”, shprehet ai. Kjo perspektivë bën që Ancelotti të jetë një trajner që kupton dhe respekton kulturat e ndryshme përreth botës.
Në përfundim, Ancelotti tregon se nëse do të kishte mundësinë, ai do të dëshironte të punonte sërish me të gjithë lojtarët e tij të dashur dhe të njohur, duke përfshirë këtu edhe ata që ndoshta nuk kanë rezultuar aq të suksesshëm. “Ata të gjithë më kontaktuan për të më përgëzuar dhe për të më uruar suksese”, përfundon ai, duke u fokusuar në ndërtimin e një marrëdhënie të bazuar në respekt dhe admirim të ndërsjellë.
I gjithë ky dialog përpiqet të tregojë një anë tjetër të Ancelottit, ndryshe nga figura e tij si strateg nëpër fushën e lojës. Ai është një njeri që vlerëson marrëdhëniet njerëzore dhe pasionin për futbollin, duke bërë që historia e tij me Brazilin të jetë një ndarje e dashurisë për sportin dhe njerëzit e tij.
Si përfundim, Ancelotti vazhdon të jetë një figurë kyçe në futbollin botëror, dhe me çdo intervistë të tij, ai çon përpara jo vetëm emrin e tij, por edhe pasionin e futbollit brazilian që mbetet përgjithmonë i paharrueshëm.