Në një editorial provokues në gazetën “Libero”, ish-drejtuesi i Juventusit, Luciano Moggi, ka shprehur shqetësimin e tij në lidhje me krizën e thellë që po kalon kombëtarja italiane e futbollit. Ai thekson situatën komike në të cilën ndodhet trajneri i përkohshëm Luciano Spalletti, i cili mbeti në pankinë përballë Moldavisë, pavarësisht se ishte “verbalisht i shkarkuar”. Një situatë e tillë, sipas Moggi-t, tregon mungesën e komunikimit dhe transparencës nga ana e Federatës Italiane të Futbollit (FIGC).
Moggi pyet me të drejtë pse nuk është regjistruar një njoftim zyrtar për shkarkimin e Spallettit dhe cili është roli real i legjendës Gigi Buffon në këtë situatë. Ai sugjeron se Buffon, ndoshta, mund të kishte marrë përsipër detyrat e komunikimit, duke shtuar kështu peshën e tij si kampion i së kaluarës dhe figura kyçe për publikun.
Shtimi i tensioneve në futbollin italian nuk është diçka e re. Moggi e sheh këtë si një pasqyrë të menaxhimit të dobët dhe të papunësuar të drejtorëve të federatës, ndërsa ajo që është më e trishtueshme është se kombëtarja duket se po tkurret për shkak të mungesës së besimit në autoritetet që e drejtojnë. Kjo mungesë besimi është thelluar akoma më shumë nga refuzimi i trajnerit Claudio Ranieri për të pranuar pozitat që i ofrohen.
Në mënyrë skandaloze, faktin që tani duhet të zgjidhet një trajner që është i lirë në treg, të jep një ide për gjendjen kritike në të cilën ndodhet futbolli italian. I akuzuar si një amatorizëm, Moggi e sheh këtë si një humor të ndyrë në një skenë ku aktorët kryesorë janë pikërisht ata që duhet të udhëheqin me qartësi: Gabriele Gravina, kreu i FIGC-së.
Moggi argumenton se nëse situata vazhdon kështu, Italianët do të detyrohen të shohin kombëtaren e tyre duke luajtur me një ekip që, në vend të ndihmës dhe zhvillimit të talenteve të rinj, po i lë hapësirë lojtarëve të huaj të cilët nuk kontribuojnë në të ardhmen e futbollit italian. Ai sugjeron masa për të kufizuar numrin e lojtarëve të huaj në skuadra.
Për më tepër, Moggi kritikon Gravina për mungesën e një plani strategjik për të rimëkëmbur futbollin italian. Ai thekson se Gravina ishte kandidati i vetëm në atë moment, duke treguar se sistemi i përzgjedhjes së drejtorëve nuk ka prodhuar figura të forta dhe kompetente, duke kontribuar kështu në këtë krizë të thellë.
“Kjo situatë na udhëzon në një drejtim shumë të errët për të ardhmen e futbollit italian”, thotë ai. “Bashkëpunimi midis klubeve dhe federatës është esencial, por aktualisht duket se gjithçka është e fragmentuar dhe në përplasje.” Moggi bën thirrje për një rifillim të besimit dhe përmirësimin e marrëdhënieve brenda strukturave të futbollit në Itali.
Përfundimisht, Moggi përmend një paralajmërim të dhënë nga Dr. Giraudo në vitin 2006, duke e vlerësuar se tani italianët po e përjetojnë realitetin e ligave të dobëta dhe një kombëtare që ka humbur rrugën e saj dhe identitetin. Kjo është një thirrje për veprim dhe reflektim mbi të ardhmen e futbollit italian që kërkon urgjente zgjidhje efektive.