Përpiquni të vendoseni në vendin e një klubi dhe një ambienti që po përpiqen të lënë pas një finale Champions-i të hidhur, me synimin për të hapur një cikël të ri, ndoshta që nga Botërori për Klube me Cristian Chivu në pankinë.
Dhe në vend të kësaj, Interi gjendet i përfshirë në një situatë të pakëndshme, e bërë edhe më e ndërlikuar nga deklaratat e fundit të Esteve Calzada, CEO i Al Hilal, i cili konfirmoi ekzistencën e një marrëveshjeje me Simone Inzaghin para datës 31 maj. Një rrufe në qiell të kthjellët, që nxori sërish në pah paaftësinë e menaxhimit para finales dhe tensionet lidhur me të ardhmen e trajnerit.
Klubi zikaltër ndjeu hidhërim dhe u turpërua kur lexoi ato fjalë, sidomos duke menduar për konferencën e 26 majit, kur Inzaghi kishte folur për oferta të marra. Një e vërtetë e pjesshme, që la shije të hidhur, sepse në realitet, siç mësohet tani, marrëveshja me Al Hilal ishte e qartë dhe e përfunduar, me kontratën gati, mungonte vetëm firma.
Përveç këtij zhgënjimi, ndjenja e një drejtuesi si Marotta, që u ndje i lënë mënjanë, është po ashtu e thellë. Pavarësisht dialogut të përditshëm me trajnerin deri në finale, asnjë sinjal ose shenjë konkrete për një largim të afërt nuk ishte e dukshme. Siç e konfirmoi Calzada për BBC, “Ishte vendosur prej kohësh”. Tani është e qartë, Inzaghi ka “luajtur me dy porta” dhe projekti sportiv i klubit është në rrezik.
E gjithë kjo situatë ngre pyetje mbi strategjinë e klubit. Si ka mundësi që menaxhimi i Interit nuk ka qenë në dijeni të këtyre zhvillimeve paralel? A është menaxhimi dhe komunikimi brenda klubit të mjaftueshëm? Angazhimi dhe besimi që klubi kishte në Inzaghin tani duket se janë treguar të pafavorshme.
Një tjetër aspekt kyç është reagimi i tifozëve. Ata, të cilët dhanë mbështetje të jashtëzakonshme gjatë gjithë sezonit, tani ndihen të tradhtuar. Një pjesë e tyre pret që klubi të marrë masa të shpejta për të stabilizuar situatën dhe për të gjetur një trajner të ri që do të mundë të ndihmojë në rindërtimin e ekipit pas kësaj situate të tensionuar.
Pavarësisht komplikimeve, shumë do të duan të dinë se si do të reagojë Interi. A do të ketë një reformë të thellë gjithashtu në strukturën menaxhuese të klubit? Pse të mos mendojnë për një kandidat që do të sjellë një frymëmarrje të re dhe frymëzim, duke e kthyer Interin në garues të fortë në skenën evropiane?
Në fund, ky është një rast që tregon rëndësinë e komunikimit dhe transparencës në sportin e lartë. Besimi i tifozëve dhe i menaxhimit është i domosdoshëm për të tejkaluar krizën dhe për të filluar një fazë të re. A do të arrijë Interi të rikthejë besimin dhe të angazhojë tifozët e tij për të aspiruar për sukses?
Ndaj, ju bëjmë thirrje të ndani mendimet tuaja në komentet më poshtë! Ndani këtë artikull me miqtë tuaj dhe angazhoni me ne për të diskutuar të ardhmen e Interit!