Pas një periudhe të gjatë dhe të mundimshme, ish-mesfushori francez, Lassana Diarra, ka vendosur të sfidojë FIFA-n me një kërkesë dëmshpërblimi prej 65 milionë euro. Kjo betejë ligjore, e cila ka filluar që nga viti 2014, ka marrë një kthesë të re pas vendimit të Gjykatës së Drejtësisë së Bashkimit Europian (GJED), e cila shpalli disa rregulla të FIFA-s si të paligjshme.
Historia e Diarra-s filloi kur ai përpiqej të shkëputej nga kontrata me Lokomotivën e Moskës për t’u transferuar te Charleroi. FIFA e pengoi këtë lëvizje, duke e detyruar atë të qëndronte në një situatë të paqartë. Vendimi i GJED në tetor 2024 i dha të drejtë francezit, duke e mbështetur atë në kërkesën e tij për dëmshpërblim.
Diarra ka shprehur se kjo betejë nuk është vetëm për të, por edhe për lojtarët e rinj që nuk kanë burimet për të përballuar presionin e organizatave të futbollit. Ai ka theksuar se FIFA dhe Federata Belge kanë dështuar në këtë rast, duke treguar përçmim ndaj ligjit dhe lojtarëve.
Avokati i tij, Martin Hissel, ka theksuar se pas vendimit të GJED, hapi i ardhshëm do të jetë rikthimi në gjykatat kombëtare. Ai parashikon se brenda 12-15 muajsh do të merret një vendim nga drejtësia belge, me FIFA-n dhe Federatën Belge si përgjegjës për këtë çështje.
Një aspekt i rëndësishëm i këtij rasti është se të gjithë lojtarët profesionistë që kanë luajtur në Bashkimin Europian që prej vitit 2002 kanë të drejtë për kompensim. Iniciativa kolektive “Justice for Players” synon të sigurojë dëmshpërblim dhe reforma në qeverisjen e futbollit, duke e bërë këtë një moment të rëndësishëm për të gjithë lojtarët.
FIFPRO, sindikata e lojtarëve, ka konfirmuar se rasti vazhdon, duke theksuar se FIFA nuk ka treguar vullnet për të arritur një marrëveshje. Kjo ka bërë që të merret vendimi për të vazhduar me procesin ligjor, duke mbështetur plotësisht Diarra-n në këtë betejë.
Vendimi i GJED është një precedent i rëndësishëm, duke e shpallur të paligjshme praktikën e FIFA-s që e bënte klubin e ri bashkëpërgjegjës në rast prishjeje kontrate. Kjo ka për qëllim të mbrojë lirinë e lëvizjes së punëtorëve, sipas nenit 45 të Traktatit të BE-së, dhe të sigurojë që asnjë organizatë sportive të mos vendoset mbi ligjet e BE-së.
Rasti i Diarra-s është një shembull i qartë se si futbolli mund të ndryshojë për mirë. Ai hap rrugën për lojtarët që të kërkojnë kompensim për dëmet e shkaktuara dhe nxit nevojën për reforma në rregulloret e FIFA-s. A do të jetë ky një moment kthese për drejtësinë në futbollin europian? Komentet tuaja janë të mirëpritura.