Andrea Agostinelli, një emër i njohur në botën e futbollit italian, ka përjetuar një tragjedi të thellë që e ka shoqëruar për vite me radhë. Çfarë ndodh kur një prind humb fëmijën e tij? Historia e tij është një dëshmi e dhimbjes dhe forcës njerëzore përballë humbjes. Djali i tij, Gianmarco, u gjet i vdekur më 24 gusht 2014, në moshën 33-vjeçare, në një hotel në Montecatini Terme, një ngjarje që e shënoi thellë jetën e Agostinellit.
Shkaku i vdekjes së Gianmarcos ishte përdorimi i kokainës, një varësi që kishte nisur më 2003, kur Agostinelli drejtonte Napolin. Ai kujton me dhimbje momentin kur zbuluan problemin: “Na tha se e bënin të gjithë. E dërguam në një qendër rehabilitimi dhe përpiqeshim ta ndihmonim, por fatkeqësisht nuk mjaftoi.”
Dhimbja e humbjes është një ndjenjë që nuk e lë të qetë. Agostinelli shprehet: “Kur humb një fëmijë, ndihesh si të kesh vdekur edhe ti. Zemra jote pëson një nekrozë të thellë. Koha nuk shëron asgjë, ajo vetëm të mëson të menaxhosh dhimbjen.”
Çdo ditë, ai e pyeste veten: “Po sikur të mos e kisha lënë vetëm atë natë? Pse pikërisht mua?” Këto pyetje e ndjekin pa pushim, duke e bërë të ndjehet i pafuqishëm përballë një tragjedie të tillë. Agostinelli tregon se si kjo humbje e ka ndryshuar përjetësisht jetën e tij dhe marrëdhëniet me të tjerët.
Pas kësaj ngjarjeje, ai ka filluar të flasë hapur për problemet e varësisë dhe ndikimin e saj në familje. “Është e rëndësishme të flasim për këto çështje, të ndihmojmë ata që janë në nevojë dhe të ndihmojmë prindërit të kuptojnë se nuk janë vetëm në këtë betejë.”
Agostinelli, përveç se është një trajner i njohur, është bërë gjithashtu një zë i fuqishëm për vetëdijesimin mbi varësitë dhe pasojat e tyre. Ai beson se është e rëndësishme të ndihmojmë ata që janë të prekur nga këto probleme, duke ofruar mbështetje dhe informacion.
Edhe pse dhimbja e humbjes së djalit të tij do të mbetet gjithmonë, Agostinelli ka gjetur forcën për të vazhduar përpara, duke u angazhuar për të ndihmuar të tjerët. Ai shpreson se historia e tij do të frymëzojë dhe do të ndihmojë ata që po përballen me sfida të ngjashme. Në fund, ai thotë: “Ne duhet të flasim, të ndajmë dhe të ndihmojmë njëri-tjetrin në këtë rrugë të vështirë.”