Nga Xavier Bosch
Presidenti i Atlético Madridit, Enrique Cerezo, ngriti një pikëpyetje të rëndësishme të dielën, duke thënë diçka me të cilën është e vështirë të mos bihet dakord. Gjatë ndeshjes së kthimit të 1/8 finale të Ligës së Kampionëve kundër Real Madridit, penalltia e Julian Álvarez, e cila kaloi shumë diskutime, është kapur në një video që vetëm UEFA e ofroi 24 orë pas ndeshjes. Ky imazh, megjithatë, ngre shumë dyshime për saktësinë e tij.
Kur shqyrtojmë videot, duket qartë që në planin e përgjithshëm, shumë të turbullt dhe të paqartë, është e lehtë të vështrosh se si argjentinasi prek topin me të dy këmbët pothuajse në të njëjtën kohë. Ky rast ngjason me golin nga penalltia e Lionel Messit në finalen e Kupës së Botës, ku VAR-i nuk ndërhyri për të ndrequr situatën.
Megjithatë, siç shprehet në mënyrë të qartë Cerezo, në të gjitha përsëritjet e tjera të ofruara, qoftë ato nga afër, qoftë nga larg, është shumë e vështirë të interpretohet nëse Álvarez me të vërtetë e preku topin dy herë. Kjo na çon në një pyetje të rëndësishme: a është e mundur që UEFA e ka modifikuar imazhin për të mbuluar këtë çështje të ndjeshme që lidhet me një vendim kaq të diskutueshëm dari fazës së 1/8-ave të Ligës së Kampionëve?
Një tjetër aspekt që ka dalë në pah janë pamjet e përdorura nga lojtarët e Real Madridit pas përfundimit të ndeshjes. Pas fitores, Vinicius e kishte të qartë se do të duhej të shkonte te tifozët e Atlético Madridit me një marrëdhënie provokuese. Ai u shfaq duke u treguar tifozeve rezultatet e mëparshme, dmth bilancin 15-0 në Champions, një veprim që për shumëkujt ishte i papranueshëm.
Po ashtu, shqetësues në këtë situatë ishin dhe disa reagime të tjera nga lojtarët. Mbappé, i njohur për sjelljen e tij, fare pak është ideale për t’u përmendur pasi ai e kaloi linjën duke shfaqur një gjest vulgar ndaj tifozëve të Atlético Madridit. Rüdiger ndërkohë, duke imituar një lëvizje “prerjeje fyti”, drejtoi ndaj tifozëve një veprim që padyshim meriton të ndëshkohet.
Çfarë është përgjigjia e UEFA-s për këto sjellje? E thënë thjesht, ajo duket se është asnjë. Të gjitha këto aktet dhe dhune verbale të shoqëruara me hetimet nga UEFA, vetëm tregon se si “respect” është një term që mbetet veçse një slogan boshe. Seferin, në fytyrën e këtyre provokimeve, tregon një indiferencë të thellë për sjelljen e lojtarëve të tij të preferuar.
Akoma më shqetësuese është se në vend që të hetohet ky incident dhe të kërkohet një zgjidhje, UEFA preferon të mbyllë sytë, siç ka bërë gjithmonë. Pse duhet që të shkelë rregullat e etikës kur është në lojë reputacioni i saj? Shqetësimet e tifozëve janë plotësisht të arsyeshme. Në këtë kontekst, çështja e dyshimit lidhur me integritetin e vendimeve të UEFA-s është një ngjarje që kërkon një rishikim serioz.
Më e rëndësishmja, a mund të besojmë ende në objektivitetin e mirë të UEFA-s kur incidentet e tilla ndodhin dhe nëse imazhet e ofruara nga ata janë të besueshme? Si klubet, ashtu edhe tifozët meritojnë një përfaqësim më të drejtë dhe transparent në situata të tilla, dhe UEFA ka përgjegjësinë që ta sigurojë këtë. Çdo veprim i papranueshëm siç janë aktet e fundit duhet të trajtohet me seriozitetin që meritojnë. Të gjithë presim që të shohim një UEFA që vepron me integritet në vend të thjesht një ent i përfitimeve financiare.
Një ndihmë e madhe për të dy klubet do të ishte një hetim i thelluar që do të garantonte një bazë më të fortë për vendimet e ardhshme. Kjo do të ndihmonte në rikthimin e respektit në skenën e futbollit, një respekt që duket se është humbur për shkak të situatave të tilla provokative dhe përgjegjësive që nuk janë adresuar. E ardhmja e futbollit europian varet nga institucionet që e qeverisin atë, dhe është koha që ato të tregojnë se janë më të shqetësuar për sportin sesa për përfitimet individuale.