Duke folur gjatë podcast-it “Larmandillo”, Carlo Ancelotti ka ndarë me ne një histori të pazakontë të jetës së tij si futbollist, lidhur me transferimin e dështuar nga Parma tek Interi, duke zbuluar detaje interesante dhe reflektime të thella mbi karrierën e tij.
Ancelotti, aktualisht trajneri i Real Madridit, rrëfen se si në atë periudhë, godina e tij si lojtar ishte ende në zhvillim. “Kam zhvilluar një ndeshje miqësore me Interin, dhe ishte një mundësi e veçantë për të luajtur pranë idhujve të mi,” tha ai. “Por ndodhi që presidenti i Parmës në atë kohë, Ernesto Ceresini, rriti çmimin e transferimit pas ndeshjes, dhe kështu, mundësia u shkatërrua.”
Një moment kyç në këtë histori është refuzimi i madh i Roberto Baggios, i cili dëshironte të luante si trekuartist. Ancelotti e shpjegon se ai nuk ishte në gjendje të adaptonte një sistem të ri loje në atë kohë. “Luaja me sistemin 4-4-2, dhe në mesin e sulmuesve kishte emra të njohur si Crespo dhe Chiesa. Dukesha si një taleban, ishin gabime rinie,” tha ai.
Reflektimi mbi këtë situatë tregon se Ancelotti e kishte të vështirë të pranojë ndryshimin për shkak të pamundësisë për të implementuar një sistem të ndryshëm loje. Ai e pranon se ekziston një frikë e natyrshme kur një lojtar është i lidhur me një format të caktuar dhe nuk ka njohuri të mjaftueshme për të eksperimentuar.
“Përvoja e asaj kohe më ndihmoi të kuptoj se ishte e rëndësishme të njohësh karakteristikat e lojtarëve që ke. Kjo ndodhi kur shkova te Juventusi, ku takova Zidane. Në atë moment, kuptova se nuk mund të zbatoja të njëjtën ide futbolli kur kam profile të ndryshme lojtare,” tha Ancelotti.
Kjo përvojë e Ancelottit në atë kohë e ka formësuar mënyrën se si ai mendon për lojën sot. Ai thekson rëndësinë e përshtatjes dhe inteligjencës taktike në futboll, duke vënë në pah se çdo ekip ka nevojë për të gjetur sistemin që përputhet më së miri me cilësitë e lojtarëve të tij.
Si një trajner, Ancelotti ka mësuar t’i shohë lojtarët jo vetëm si pjesë të një puzzle, por si individë me aftësi të ndryshme, të cilat kërkojnë një qasje të përshtatur. “Nuk është e lehtë të innatosh një sistem të ri, por dija dhe eksperienca janë çelësi për ta bërë këtë,” shtoi ai.
Histori të tilla si ajo e Ancelottit na mësojnë se çfarë i bën futbollistët dhe trajnerët të suksesshëm — aftësia për të mësuar, për t’u zhvilluar dhe për t’u përshtatur me rrethanat. Pas çdo gabimi ka një mundësi për rritje dhe përmirësim, një leksion që Ancelotti e ka marrë me vete në karrierën e tij të drejtimit që tani ka njohur shumë vende të mëdha dhe arritje të mëdha.
