Ankthi është një shqetësim i zakonshëm, shpesh i lidhur me ngjarjet e përditshme të jetës dhe i perceptuar si kalimtar.
Por, gjithnjë e më shumë studime tregojnë se, nëse neglizhohet, ankthi mund të ketë pasoja afatgjata mbi shëndetin mendor dhe funksionet njohëse.
Sipas kërkimeve të fundit, veçanërisht në rastet e ankthit kronik, ai mund të rrisë rrezikun për zhvillimin e demencës në moshë të thyer.
Nuk bëhet fjalë për një dënim të pashmangshëm: ndërhyrja e hershme ndaj ankthit mund të ndihmojë në parandalimin e dëmeve që ai mund të shkaktojë në të ardhmen.
Shkencëtarët dyshojnë se ankthi ndikon negativisht te shëndeti kardiovaskular, një faktor tashmë i njohur që rrit rrezikun për demencë.
Po ashtu, kortizoli, hormoni i stresit, mund të dëmtojë pjesë të trurit që lidhen me kujtesën dhe aftësitë njohëse.
Gjendjet e ankthit shpesh bashkëjetojnë me probleme të tjera si depresioni apo çrregullimet e gjumit, të gjitha të njohura për ndikimin e tyre në rënien e funksioneve njohëse.
Kjo e bën të vështirë ndarjen e një faktori të vetëm shkaktar, por përforcon idenë e një efekti të kombinuar nga disa probleme fizike dhe mendore që veprojnë së bashku.
Në disa raste, ankthi mund të jetë shenja e parë paralajmëruese e një procesi neurodegjenerativ që ka nisur.
Prandaj, nëse konfirmohet lidhja e ankthit me demencën, kjo mund të hapë rrugën për strategji të reja parandaluese, ku shëndeti mendor të marrë një rol qendror në luftën kundër sëmundjeve neurodegjenerative.
Sipas ekspertëve, ‘screening’-u i ankthit rreth moshës 40 vjeç mund të ndihmojë për të identifikuar individët më të rrezikuar.
Trajtimi i ankthit përfshin shpesh një qasje të kombinuar: terapi psikologjike (si terapia konjitive-biheviorale), medikamente dhe ndryshime të stilit të jetesës.
Ndër ndërhyrjet më të rëndësishme janë aktiviteti fizik, meditimi dhe përfshirja më e madhe në jetën sociale.
Të kujdesesh për ankthin sot, do të thotë të investosh në shëndetin e trurit për të ardhmen.
Siç tregon kjo lidhje e re mes ankthit dhe demencës, është e rëndësishme që çdo individ të jetë i vetëdijshëm për këto informacione.
Të gjithë ne e dimë se shëndeti mendor është një faktor kyç që ndikon në cilësinë e jetës, kështu që nuk duhet ta anashkalojmë.
Angazhimi në trajtime të duhura dhe mbështetje emocionale duhet të jetë një përparësi për të gjithë.
Septori që i drejton individët për të kërkuar ndihmë është thelbësor për të reduktuar rreziqet që lidhen me ankthin dhe potencialin e zhvillimit të demencës në të ardhmen.
Pra, mos hezitoni të ndani mendimin tuaj mbi këtë çështje tejet të rëndësishme.
Ne në, ju inkurajojmë të kontribuoni në këtë bisedë të rëndësishme mbi shëndetin mendor dhe efektet e tij afatgjata.