Java e ardhshme do të sjellë një ndeshje emocionuese midis Italisë dhe Gjermanisë në çerekfinalet e Ligës së Kombeve, duke i rikthyer kujtimet e një sfide të ndjerë nga Europiani 2016. Leonardo Bonucci, një nga protagonistet e asaj ndeshjeje, flet përsëri për “gjembin në mish” që e ka lënë pas, si dhe për paralelizmat e tanishëm me lojtarin e ri Bastoni.
Bonucci, një nga pilonët e mbrojtjes italiane, kujton me një ndjesi të thellë humbjen e atëhershme. “Ishte një moment vendimtar, nuk ishim thjesht një ekip, por një familje që dëshironim të bënim histori,” thotë ai. Ndeshja përfundoi me humbje për Italinë pas goditjeve të penalltive, dhe Bonucci thekson se gabimi kryesor ishte ndërprerja e vrapimit përpara se të ekzekutonte penalltinë. Ai reflekton: “Dhe nëse do të mund të kthehesha pas, do të godasja gjithmonë fort në kryqëzim, pa u ndalur, për t’i marrë kohën Neuerit.”
Ai përmend se ajo ishte penalltia e parë që ekzekutoi gjatë një ndeshjeje të rëndësishme, një hap vendimtar në karrierën e tij. “Marrja e asaj përgjegjësie ishte një arritje personale, ndonëse zhgënjimi ynë ishte i madh. Ne nuk ishim teknikisht ndër ekipet më të forta, por ndihmën e trajnerit Conte na bënte të ndiheshim të fortë dhe të bashkuar,” thotë Bonucci.
Kur të dy kombëtaret do të përballen prapë, Bonucci ka pritur me padurim interoperacionin në stadiumin legjendar “San Siro”. “Të shohësh ‘San Siron’ plot është një ndjenje që të ndez adrenalinën. Besoj se edhe këtë herë do të ketë shumë tifozë dhe do të shohim një ndeshje të bukur,” shprehet ai.
Ai gjithashtu zbulon se lojtari që i ngjan më shumë nga ana teknike është Bastoni. “Bastoni ka një përfundim të fortë dhe një vizion të qartë për lojën. Ai ka potencialin të bëhet lider si Gigio Donnarumma, që ka një karakter ndryshe nga i imi, por është gjithashtu një pikë referimi e jashtëzakonshme për ne,” rikujton Bonucci.
Bonucci gjithashtu ka kujtime të forta nga fitorja e Italisë ndaj Gjermanisë në vitin 2012, ku mbetet e gjallë tensioni i atyre minutave të fundit. “Dhe unë isha shumë i nervozuar, sepse po shihja një ekip të vazhdueshëm me presion. Më pas, kur e fituam ndeshjen, ndjeva një gëzim të pakrahasueshëm,” kujton ai me qeshje.
Kur flet për Botërorin 2006, kujton momentin e shumëpritur kur përfundoi ndeshja. “Isha në Viterbo duke festuar me shokët e mi. Ndjesia e fitores ndaj Gjermanisë në shtëpinë e saj ishte e paharrueshme,” thotë Bonucci me krenari.
Me rikthimin e një historie të tillë, atmosfera para ndeshjes së ardhshme është më se e dukshme. Te Italia, Bonucci shpreson të shohë një harmoni të vazhdueshme mes ekipit dhe stafit, e cila është pjesë e rëndësishme e suksesit. Ai na jep një mesazh të fortë: “Ne duhet të besojmë në veten tonë dhe të jemi të bashkuar, sepse vetëm kështu mund të arrijmë rezultate të mira.”