Fabio Capello, një legjendë e futbollit italian, ndan mendimet e tij rreth Simone Inzaghit dhe përgatitjeve për finalen e Champions-it kundër PSG-së.
“Kur shoh Simone Inzaghin, në një farë mënyre shoh veten time tek ai, – thotë Fabio Capello. – Edhe unë, me Milanin tim, arrita të fitoj Champions-in në tentativën e dytë. Për ata që nuk e kujtojnë: para 4-0 kundër Barcelonës në Athinë, më 1994, patëm humbur 1-0 në finalen e Monakos kundër Marsejës, në vitin 1993.
Të kthehesh në finale Champions-i pas një humbjeje të tillë e ndihmon trajnerin dhe gjithë ekipin, sepse arrin me më shumë përvojë dhe përgatitje. E kupton më mirë çfarë do të thotë të luash një finale të tillë”.
Këshilla për Inzaghin: “Kam një këshillë për Simone: këto ditë le t’iu përkushtohet në mënyrë të veçantë atyre 11 lojtarëve që do të zbresin në fushë kundër PSG-së. Të gjithë, sidomos titullarët, duhet të dinë saktësisht ku mund ta dëmtojnë kundërshtarin dhe të jenë të përgatitur për momentet e vështira. Është e domosdoshme që secili të njohë në perfeksion detyrat e veta taktike, ky është aspekti vendimtar.
Suksesi i Milanit në vitin 1994 erdhi pas një përgatitjeje të kujdesshme. Kështu e përgatita edhe finalen time të dytë me Milanin, kur mungesat e Baresi dhe Costacurta e kishin kthyer mbrojtjen në një rebus. Pas një prove të dështuar me Desailly në qendër në miqësoren kundër Fiorentinës, vendosa të zhvendos Maldinin në qendër, pranë Filippo Galli, me Tassotti dhe Panucci në krahë. Punova gjithë javën me këtë formacion. Dhe suksesi i Athinës nisi pikërisht nga këto zgjedhje.
Krahasimi me të kaluarën: “Ka ndryshime mes eksperiencës sime dhe asaj që po përjeton Inzaghi. Për shembull, koha. Milani im, pasi humbi me Marsejën, pati mundësinë të hakmerrej menjëherë me një finale të dytë radhazi. Kaloi nga të qenit favorit ndaj Marsejës te të qenit ‘outsider’ ndaj Barcelonës.
Inzaghi, përkundrazi, ka pasur dy vite kohë mes humbjes në Stamboll dhe finales së Mynihut. Kjo është ndihmë, sepse ai dhe skuadra janë pjekur, e dinë çfarë i pret. Kuptohet, presioni do të jetë më i madh. Më 2023 ishte Manchester City që duhej të fitonte me çdo kusht, këtë vit Interi dhe PSG nisen në kushte të barabarta. Dhe pas zhgënjimit të Stambollit, tifozët zikaltër presin të festojnë.
Aspekti psikologjik: “Këtë herë, Inzaghi ka mjete më moderne dhe eksperiencë për ta përballuar gjithçka. Finalja e parë është e vështirë, por e dyta të jep përparësi. E njeh presionin dhe di si ta menaxhosh gjendjen mendore të lojtarëve. Ai duhet të ruajë balancën mes qetësisë dhe tensionit. Dëshira për revansh mund të jetë një armë, por duhet menaxhuar me kujdes. Sepse aspekti psikologjik është thelbësor dhe mund të bëjë diferencën në një finale Champions-i.
Anektoda me Cruijff: “Në vitin 1994, ndihmësit e mi më treguan se Cruijff, gjatë stërvitjes së Barcelonës, ishte shtrirë në fushë me topin nën kokë si jastëk. Kur fola me skuadrën, i thashë: E dini çfarë? Le t’i japim një të shtyrë atij topi, ta bëjmë të godasë kokën për tokë atë dhe gjithë Barçën”.
Capello përfundon duke theksuar rëndësinë e përgatitjes dhe të qasjes mentale për suksesin në finale. Ai beson se Inzaghi ka potencialin dhe përvojën për të udhëhequr skuadrën drejt një fitoreje të madhe. Sfidat janë të shumta, por besimi dhe përkushtimi do të jenë faktorët kryesorë për të triumfuar kundër PSG-së.