ChatGPT është jashtëzakonisht i dobishëm kur duam të marrim disa informacione shpejt, por ka edhe pikat e tij të dobëta.
Ka emra që kur shkruani në ChatGPT, duket se e “prishin”, domethënë, merrni vetëm komente se ky chatbot nuk mund t’ju japë një përgjigje për ta për momentin.
Kur përmendni ndonjë nga këta emra, ChatGPT e përfundon bisedën menjëherë. Ky veprim është rezultati i një filtri special që “tërheq frenin” para se chatbot t’i dërgojë një përgjigje përdoruesit, duke ngritur shumë pyetje mbi transparencën e këtij sistemi.
OpenAI, shoqëria pas ChatGPT, nuk ka komentuar asnjëherë publikisht këto raste. Megjithatë, gjithçka tregon se emrat e përmendur trashëgojnë një histori të ngjeshur me ligjin dhe sfida ligjore ndaj kompanisë. Për më tepër, këta emra mund të kenë kërkuar që të “fshihen përgjithmonë” nga baza e të dhënave të chatbot-it.
Emrat që e përfundojnë bisedën janë: Brian Hood, Jonathan Turley, Jonathan Zittrain, David Faber dhe Guido Scorza. Cili është brezi i përbashkët në mes tyre? Të gjithë ata kanë pasur përplasje me sistemin ligjor lidhur me informacionin e rremë të shpërndarë nga ChatGPT.
Rrjedha e ngjarjeve filloi me Brian Hood, kryebashkiakun australian që kërcënoi se do të padiste ChatGPT pas një incidenti ku ai u raportua gabimisht si një person i akuzuar për korrupsion. Ky informacion i rremë, i cili e identifikonte atë si një kriminel, rezultoi të ishte një situatë e përshkallëzuar, për shkak se ai kishte qenë një sinjalizues në një rast, jo një kriminel.
Situata e tjera të ngjashme janë regjistruar për emrat e tjerë në listë. Jonathan Turley, një avokat dhe commentator ligjor, ka ngritur shqetësime të ngjashme për distordhimin e informacionit, ndërsa Jonathan Zittrain, një profesor në Universitetin e Harvardit, gjithashtu ka protestuar për informacionin e rremë që u lidh me emrin e tij. David Faber dhe Guido Scorza kanë pasur përvoja të ngjashme, duke kërkuar mbrojtje ligjore kundër shpifjeve jashtëzakonisht të dëmshme për reputacionin e tyre.
Kjo situatë ilustron më shumë se kurrë nevojën për rregullim dhe mbrojtje të përdoruesve nga algoritmet që mund të përjetojnë keqinterpretim të situatave të caktuara. Është thelbësore të kuptojmë se, megjithëse këto teknologji ofrojnë një sërë mundësish, ato gjithashtu sjellin mundësi për keqkuptime apo shpifje.
Ky rast është një shembull i asaj që disa e quajnë “kulturë të anulimit” në epokën digitale, ku një informacion i dëmtuar mund të shkatërrojë reputacione dhe karriera, duke lënë pas pasoja të rënda për individë të pafajshëm. Si rrjedhim, është më se e domosdoshme që përdoruesit e këtyre teknologjive të kenë qasje në një sistem që promovon informacionin e saktë dhe transparent, duke siguruar mbrojtje për ata që përballen me situata të tilla.