Shpresat e Britanisë për të shkëlqyer në Eurovision u shkatërruan mbrëmë, pasi vendi mori për herë të dytë radhazi zero pikë nga publiku evropian, duke theksuar një krizë të thellë në performancat e saj muzikore që nga vitet e kaluara.
Grupi i vajzave “Remember Monday”, i përbërë nga Lauren Byrne, Holly-Anne Hull dhe Charlotte Steele, të trija 30 vjeçare, përfaqësuan Mbretërinë e Bashkuar me këngën e tyre “What The Hell Just Happened?”. Ky titull reflektuar plotësisht realitetin e mërzitshëm që përjetuan këtë vit.
Edhe pse treshja arriti të shmangë një rezultat total “zero pikë” falë jurisë profesionale, 88 pikët e fituara siguruan vetëm një vend të zhgënjyer të 19-të nga 26 vende që ishin në garë. E gjithë kjo, për të theksuar se asnjë nga pikët nuk erdhi nga votimi i publikut, që sugjeron një humbje të rëndë besimi nga ana e tifozëve.
Forma e votimit në Eurovision përfshin dy grupe pikësh: njëri nga juria profesionale dhe tjetri nga publiku, dëshira e të cilëve është të japin votën e tyre për artistët që i pëlqejnë. Akoma më intriguese është fakti se vendet nuk mund të votojnë për pjesëmarrësin e tyre, duke shtuar një dimension të politikës së votës nga publiku.
Ja si u zhvillua ngjarja: Austria, e cila ka pasur një histori të fortë në këtë konkurs, fitoi me një performancë të jashtëzakonshme nga kontratenori JJ, emri i vërtetë i të cilit është Johannes Pietsch. Ai ngriti trofeun në një nga votimet më dramatike, duke e mposhtur Izraelin në momentet përfundimtare me këngën e tij “Wasted Love”.
Por përsa i përket Britanisë, rezultati është një reflektim i vështirësive që vendi ka hasur gjatë viteve të fundit me muzikën e saj popullore. Dështimi në Eurovision, një ngjarje që në të kaluarën ka qenë një burim krenarie për britanikët, tani ka qenë një burim turpi dhe preokupimi.
Analistët e muzikës shprehen se është e nevojshme një ridimensionim i qasjes së Britanisë ndaj këtij konkursi, duke u fokusuar në krijimin e kompozimeve më tërheqëse dhe në strategjinë e marketingut folklorik për t’u rikthyer në zemrën e votuesve evropianë.
Pas këtij dështimi, është e qartë se Britania duhet të riciklojë strategjitë e saj muzikore dhe të kërkojë bashkëpunim me artistë që kanë potencialin për të sjellë freski dhe novacion në skenën evropiane, për të rikuperuar imazhin e saj në konkursin më të njohur të muzikës europiane.
Për të përmirësuar performancat e saj në të ardhmen, Britania duhet të mendojë për të angazhuar talente të rinj dhe për të sjellë ide të reja. Shpresojmë që vitet e ardhshme do të sjellin një rikthim të fuqishëm dhe një mundësi për të ndjerë krenari në skenën e Eurovisionit.