Në Buenos Aires, procesi gjyqësor për vdekjen e legjendës së futbollit, Diego Armando Maradona, po vazhdon të tërheqë vëmendjen e publikut dhe të median. Kjo çështje po shqyrtohet në Gjykatën Penale të San Isidros, ku 7 të akuzuar, përfshirë mjekë dhe infermierë, ballafaqohen me dënime që variojnë nga 8 deri në 25 vite burg.
Qëndrimi i fundit në sallën e gjyqit ishte emocional dhe i mbushur me këngë andej nga kujtimet e një jete të shënuar. Ana dhe Claudia, motrat e Maradonës, u ngjitën në dëshmimin e tyre për të ndarë fjalët e fundit të ikones së futbollit, të cilat patën një ndikim të thellë në të pranishmit. Ana, që tashmë është 74 vjeçare, përkujton momentin kur Diego, pas një operacioni të kokës, i tha: “Po, më dhemb shpirti”. Këto fjalë e përshkruan ndjenjën e thellë të brishtësisë që e ka shoqëruar figurën e tij legjendare.
Maradona, i njohur për stilin e tij të veçantë dhe talentin e jashtëzakonshëm në fushën e futbollit, ishte gjithashtu një vëlla i dashur dhe i pranishëm për familjen e tij. Motrat e tij theksojnë se ai gjithmonë kujdesej për to, duke dëshmuar një anë tjetër të tij. “Ai gjithmonë na kishte thënë se donte t’i shihte mirë”, tregon Claudia, duke përshkruar lidhjen e ngushtë që kishin dheku përjetuar së bashku.
Pikërisht në këtë proces, dy motrat tregojnë momentin e tmerrshëm kur morën lajmin e trishtuar për vdekjen e tij. “Na telefonuan dhe na thanë se ishte alivanosur”, përshkruante Ana, duke ilustruar dhimbjen dhe pasigurinë që ndjenin në ato çaste. Kur arritën në spital, ai nuk ishte më. Lajmi e tronditi jo vetëm familjen, por gjithashtu tifozët e futbollit në të gjithë botën.
Gjatë dëshmisë, ato gjithashtu diskutuan vendimin për dërgimin e Diegos nga klinika në një shtëpi private për vazhdimin e rehabilitimit. “Këtu ishte një vendim që u mor nga vajzat e tij pas një konsultimi me mjekët e tij. Nuk ishim në gjendje të jepnim mendimin tonë”, tha Ana, duke treguar se si kjo ndihmoi në vendosjen e një situate të vështirë për të gjithë ata që ishin të angazhuar.
Claudia e theksoi se, “qëndrimi në spital do të kishte qenë shumë i vështirë për karakterin e vëllait tim”, duke treguar se, ndonëse të gjithë ishin të vetëdijshëm për rrezikun, ata e kishin pranuar situatën. Në këtë histori tragjike, dalja nga klinika për të përmirësuar qëndrimin e tij u bë një vendim kritik që shkaktoi një seri pasojash të rënda.
Motrat theksojnë se Diego gjithmonë kishte kontroll mbi shëndetin e tij. “Ai ishte një pacient që bënte çfarë donte dhe shpesh refuzonte trajtimet. Kjo ishte një pjesë e natyrës së tij”, tha Ana, duke ofruar një pasqyrë të sinqertë për sjelljen dhe karakterin e tij të fortë.
Në lidhje me neurokirurgu Leopoldo Luque, i akuzuar si përgjegjës për vdekjen e tij, Ana tha: “Luque shkoi ta kontrollonte dhe vëllai im e lejonte të kujdesej për të”, duke pohuar se ai kishte një marrëdhënie të besueshme me mjekun. Claudia shtoi, “Luque ishte mjeku i besuar i Diegos”, duke theksuar rolin e tij të rëndësishëm në trajtimin e Maradonës gjatë viteve të fundit të jetës së tij.
Historia e Maradonës është një histori e dhimbshme dhe njerëzore, që nxjerr në pah anët më të brishta të një legjende futbolli. Trashëgimia e tij vazhdon të mbetet e pavdekshme në zemrat e njerëzve dhe në historinë e sportit, ndërsa procesi gjyqësor sjell një shpresë për të vërtetën dhe drejtësinë në një episod të trishtueshëm të jetës së tij të shndritshme.