Françeska Murati, një emër i njohur për audiencën shqiptare, e ftuar në emisionin “Piter Pan”, ndau përvojat e saj si emigrante në Britani, duke treguar rrugëtimin e saj nga bullizimi deri te krenaria e thellë për origjinën e saj shqiptare.
Gjatë bisedës me Alketa Vejsiun, Françeska shprehu ndjenjat e saj për fëmijërinë në Londër, duke theksuar se jetesa në një qytet kaq të madh kishte pasur efektet e saj në kujtimet e saj fëminore. Ajo ravijëzoi një imazh të fëmijërisë së munguar, ku aktivitetet në natyrë dhe lidhjet familjare ishin në plan të dytë përballë mjegullës urbane të Londrës.
Françeska kujton: “Fëmijëria ime ishte ndryshe nga ajo që kam dëgjuar nga shoqet e mia në Shqipëri. Ato kishin mundësinë të luanin në plazh dhe të kalonin kohë me familjen, ndërsa unë isha shpesh e mbyllur brenda në shtëpi. Ne bënim aktivitete të pakta, duke pritur të dielat për t’u çuar në kamping.” Kjo nuk ishte vetëm një ndjenjë humbjeje, por një motivim për të krijuar mundësi më të mira për fëmijën e saj, Charli.
Kur Alketa e pyeti për sfidat e prindërve të saj emigrantë, Françeska e pranoi se adaptimi ishte i vështirë. “Isha dëshmuese e bullizmit për shkak të origjinës sime. Më kujtohet kur njerëzit më jepnin sh peshë për faktin që isha shqiptare. Por, me të vërtetë, prindërit e mi më ndihmuan të zhvilloja një identitet të fortë,” tha ajo. Dhe ndonëse anglishtja e prindërve të saj nuk ishte perfekte, Françeska tregon se ata kurrë nuk e humbën besimin në vetvete.”
Ajo pranon se rrugëtimi i saj ka ndihmuar në formimin e saj si person. “Jam krenare për atë që jam, dhe adhuroj kulturën time”, thotë Françeska. “Dua që Charli të njohë dhe ta vlerësojë gjithashtu trashëgiminë e saj shqiptare.” Akti i mbështetjes dhe krenarisë për kombësinë e saj është një qëndrim që Françeska përshkruan me shumë pasion.
Më tej, ajo shprehu mendimin se bullizmi ndaj emigrantëve është një problem i përhapur, por duhet të mbizotërojë toleranca dhe mirëkuptimi. “Duhet të punojmë për ta bërë mjedisin më të përshtatshëm për të gjithë. Të drejtat dhe dinjiteti i çdo individi janë të rëndësishme,” theksoi ajo.
Françeska gjithashtu diskutoi për rëndësinë e mbështetjes së komunitetit emigant. “Kur komunitetet bëhen të forta, çdo individ përfiton. Është e rëndësishme që ne të ndihmojmë njëri-tjetrin dhe të krijojmë lidhje të reja,” nënvizoi ajo.
Për Françeskën, emigrimi ka qenë një rrugëtim i mbushur me sfida dhe triumfe. Ajo u shpreh se çdo përvojë, e mirë apo e keqe, ka kontribuar në identitetin e saj. “Eksperiencat më kanë forcuar dhe më kanë ndihmuar të kuptoj vlerat e jetës,” përfundoi ajo.
Përmes rrëfimit të saj, Françeska Murati zhviloi një mesazh të fortë për të gjithë ata që ndihen të izoluar ose të paragjykuar për shkak të origjinës së tyre. Ajo i inkurajon ata të qëndrojnë të fortë dhe të krenarë për identitetin e tyre. “Identiteti ynë është fuqia jonë. Mos e harroni kurrë këtë,” përfundoi ajo me një buzëqeshje.”