Lufta e fundit mes FIFPro, sindikatës botërore të futbollistëve, dhe FIFA-s, nën udhëheqjen e Gianni Infantinon, është një tregim që mbart tensione të forta dhe akuza të rënda.
Kjo përplasje ka rrënjët e saj në kritikat e vazhdueshme që FIFPro ka drejtuar ndaj mënyrës se si FIFA po menaxhon futbollin global.
Presidenti i FIFPro, Sergio Marchi, e ka cilësuar situatën si një problem që përfshin më shumë se thjesht menaxhimin e ndeshjeve, duke argumentuar se ajo prek drejtpërdrejt të drejtat e lojtarëve.
Ai e përshkruan FIFA-n si një organizatë që është bërë gjithnjë e më autoritare, duke theksuar se presidenti Infantino ka reaguar me një toni të ashpër dhe akuzues ndaj sindikatës.
FIFA ka shprehur shqetësim për reagimin e rëndë të FIFPro, duke e cilësuar atë si një sulm personal dhe duke theksuar se kërkesat e sindikatës nuk pasqyrojnë interesat e lojtarëve, por shërbejnë si një mjet për luftëra politike të brendshme.
Marchi në letrën e tij të hapur ka përmendur se FIFPro përfaqëson më shumë se 60,000 futbollistë profesionistë dhe se qëllimi i tyre është mbrojtja e të drejtave të tyre.
Një nga kërkesat kryesore të FIFPro është krijimi i një qeverisjeje të vërtetë demokratike brenda FIFA-s.
Ndërkohë, problemet si mospagesat e pagave dhe kushtet ekstreme të punës mbeten të pandryshuara, duke e bërë situatën për lojtarët gjithnjë e më shqetësuese.
Për më tepër, Marchi do të shprehte një brengë të madhe për ngarkesën e tepruar të kalendarit garues dhe edhe për zhvillimin e ndeshjeve në kushte ekstreme klimatike.
Ai përfundon letrën me një thirrje për një qasje më mikpritëse dhe respektuese ndaj lojtarëve, një reflektim që shkon përtej fushës së lojës dhe prek tema të shoqërisë moderne.
Marchi citon fjalët e Papa Françeskut, duke i përdorur ato për të kritikuar atë që ai e sheh si një sistem që po e dehumanizon futbollin dhe ata që e praktikojnë atë.
“Sot gjithçka blihet e shitet, dhe duket se ndjenja e dinjitetit varet nga ato që mund të blihen me para,” shprehet ai, duke pasqyruar shqetësimet për një kulturë të konsumit që po dominojnë sportin.
Futbolli, sipas Marchit, ka nevojë për më shumë dëgjim dhe respekt nga institucioni i FIFA-s, dhe për më pak arrogancë nga udhëheqësit e tij.
Si përfundim, ai kërkon që organizata të ndalojë “errësirën” dhe të nxjerrë në pah “të vërtetat” që duhen adresuar në mënyrë urgjente.
Çfarë do të ndodhë më tutje në këtë luftë mes futbollistëve dhe faktorëve që drejtojnë sportin botëror mbetet për tu parë, por e sigurt është se zëri i lojtarëve duhet të dëgjohet më shumë se kurrë më parë.