Me siguri keni parë dikë duke kërcitur me gishta në mes të një bisede, ndoshta e keni bërë edhe vetë. Ky gjest i thjeshtë bart një domethënie të thellë psikologjike
Ai mund të jetë një sinjal i fuqishëm joverbal, i lidhur me mënyrën se si shprehim emocionet, mendimet dhe qëllimet tona. Është interesante se si një veprim aq i vogël ka kapacitetin të ndikojë ndjeshëm në dinamikën e komunikimit dhe interpretimin e mesazheve.
Për këtë arsye, do të shqyrtojmë arsyet e ndryshme pse njerëzit përdorin këtë gjest gjatë bisedave, debateve apo fjalimeve formale. Ai mund të sinjalizojë gjendje të brendshme, nga frustrimi te përqendrimi i thellë dhe, madje të shërbejë si ndihmë për përqendrim dhe kujtesë.
Do të analizojmë gjithashtu se si konteksti situacional, i kombinuar me sinjale të tjera joverbale si mimika apo qëndrimi i trupit, e formëson kuptimin e këtij gjesti dhe zbulon dimensione më të thella të sjelljes njerëzore. Vëzhgimi i këtyre elementeve mund të na japë një përmirësim të ndjeshëm në mënyrën se si e kuptojmë bisedën dhe si reagojmë ndaj saj.
Pse njerëzit kërcasin me gishta gjatë bisedës?
Kërcitja me gishta shpesh është një reagim i pavetëdijshëm, i lidhur me mendimet apo ndjenjat tona të çastit. Kjo i ndihmon njeriut të shprehë emocionet që ndihmon në zhvillimin e një komunikimi efektiv.
Më poshtë paraqesim katër arsye të zakonshme që qëndrojnë pas këtij gjesti:
1. Theksimi i një pike të rëndësishme
Kërcitja me gishta mund të funksionojë si një “pikë e theksuar” në komunikimin joverbal. Kur dikush dëshiron të nënvizojë një ide të caktuar, mund ta përdorë këtë gjest për ta përforcuar mesazhin. Imagjinoni një mësues që kërcet me gishta teksa thotë: “Kjo do të jetë në test.” Tingulli i mprehtë tërheq vëmendjen dhe e forcon mesazhin në mënyrë bindëse.
2. Kur fjala apo mendja ngecin
A ju ka ndodhur ndonjëherë të kërcisni me gishta ndërkohë që përpiqeni të kujtoni një emër apo fakt? Në këto raste, gjesti shërben si një mekanizëm përballues gjatë momenteve të quajtura “në maje të gjuhës”. Lëvizja ritmike krijon një lloj “shenje vendi” ndërsa truri përpiqet të gjejë fjalën e munguar. Ky proces ilustron sa të ndërlikuara mund të jenë ndërveprimet njeriu me fjalët.
3. Sinjalizimi i padurimit apo mërzisë
Kërcitjet e shpejta dhe të mprehta gjatë një shkëmbimi emocional, për shembull, gjatë një debati apo grindjeje, mund të tregojnë padurim ose irritim. Ato mund të përdoren për të nxitur tjetrin të përshpejtojë apo të ndalojë së foluri. Nëse i kujtojmë situatat, disa persona mund të kërcasin me gishta duke thënë: “Tashmë kam dëgjuar mjaft.” Ky gjest i kombinon shpesh me një ton të rreptë ose qëndrim të ngurtë, që sinjalizon frustrim.
4. Konflikti i brendshëm
Nëse dikush kërcet me gishta gjatë tregimit të një historie interesante, gjesti mund të jetë i padëmshëm. Por një seri kërcitjesh në një situatë të tensionuar mund të zbulojë një konflikt të brendshëm. Për ta kuptuar më mirë qëllimin, vëzhgoni sinjale të tjera, si toni i zërit, mimika dhe momenti kur ndodh gjesti. Çdo sinjal joverbal ofron informacion të vlefshëm që kombinohet me fjalët e përdorura.
Si ta interpretoni kërcitjen me gishta
Nëse përdorni rregullisht kërcitjen me gishta në stilin tuaj të komunikimit, merrni parasysh se si mund ta interpretojnë të tjerët përreth jush. Përdorimi i tepërt në ambientet profesionale – si mbledhje pune apo prezantime publike, mund të shihet si shpërqendruese ose madje si mungesë respekti. Vetëdijësimi rreth përdorimit të këtij gjesti është çelësi për një komunikim efektiv.
Kur përjetoni një moment harrese, provoni të bëni një pauzë të shkurtër për t’i dhënë mendjes kohë të përpunojë, në vend se të kërcisni me gishta. Kjo pauzë i ofron trurit hapësirën që i nevojitet për të reflektuar qetësisht. Kjo mund të çojë në një komunikim më të qartë dhe më të efektshëm.
Kërcitja me gishta është një sinjal i dallueshëm i komunikimit joverbal, jo një zakon i mirë apo i keq në vetvete. Duke kuptuar motivimet psikologjike, shoqërore dhe njohëse që qëndrojnë pas këtij gjesti, mund të krijojmë lidhje më të qëllimshme me të tjerët, qoftë kur theksojmë një pikë kyçe, kërkojmë një fjalë të munguar apo ndjekim ritmin natyral të bisedës. Prandaj, kjo njohuri është thelbësore për të forcuar ndërpersonale dhe mardhëniet e tjera shoqërore.