Dëshmitë e mjekëve të ftuar në seancën e dhjetë të procesit gjyqësor për vdekjen e legjendës së futbollit Diego Armando Maradona, ndodhur më 25 nëntor 2020, kanë hedhur dritë mbi nevojshmërinë e operacionit që ai përfundimisht e kaloi. Çështja përballë pandehjes e neurokirurgut Leopoldo Luque, i cili mori vendimin për ushtrimin e një ndërhyrjeje kirurgjikale në kokën e Maradonës më 3 nëntor 2020, tani po hetohet thellësisht.
Me evidenca të forta dhe pohime të shumta, katër mjekë dëshmuan se intervenimi për të hequr një hematomë subdurale nuk ishte i domosdoshëm dhe se standardet e kujdesit për Maradonën nuk ishin respektuar. Çështjet e shëndetit të tij kishin nevojë për trajtim dhe menaxhim të veçantë para se të merreshin vendime kaq drastike.
Neurokirurgu Guillermo Burry, drejtori i repartit të neurologjisë në spitalin Ipensa të La Plata-s, theksoi se përballë rreziqeve të shumta shëndetësore që kishte Maradona, ai sugjeroi qartas që të trajtoheshin fillimisht këto probleme. “Nuk kishte urgjencë për heqjen e hematomës,” shpjegoi para gjykatësve, duke theksuar se menaxhimi i keq pas operacionit do të çonte në komplikacione të mëtejshme shëndetësore.
Burry e quajti të pavend intervenimin dhe shpjegoi se personalisht i kishte bërë të ditur Luque se operacioni nuk ishte i përshtatshëm për gjendjen e Maradonës. Mjeku i famshëm i futbollit ëndërronte të përmirësonte shëndetin e Diego-s, por në fakt po rrezikonte më shumë jetën e tij me veprimin e tij të nxituar.
Një tjetër dëshmitar i rëndësishëm, mjeku traumatolog Flavio Tunessi, i cili gjithashtu punon në Ipensa dhe është mjek i klubit Gimnasia de Esgrima de La Plata, shpjegoi se situata klinike e Maradonës nuk ishte e lidhur me hematomën subdurale. Ai kujtoi se kur Luque mbërriti, kishte informacione të qarta që kundërshtonin nevojën për operacion.
Tunessi njoftoi se specialistët ishin të gjithë të përkushtuar për të mbrojtur shëndetin e Maradonës, duke e bindur Luque që ndërhyrja do të ishte në dëm të tij. “Rri i qetë dhe faleminderit për mbështetjen. Do ta çoj në Buenos Aires,” kujton ai të ketë thënë Luque, duke i treguar se kishte vendosur të transferonte pacientin.
Kjo vendosmëri e Luque e transferoi Maradonën në Klinikën Olivos të Vicente López, në provincën e Buenos Airesit, për të cilin mjeku klinik Marcos Correa tha se vendimi ishte marrë pas bisedës me Luque dhe se nuk kishte ndonjë ndikim nga familjarët e Maradonës në këtë proces. Pacienti kishte besim të plotë në mjekun e tij, dhe Luque e kishte bindur atë për të kaluar në një operacion.
Përveç dëshmive të Burry dhe Tunessi, mjeku i katërt në proces, Martín Cesarini, specialist në neurologji në Ipensa, konfirmoi se klinikisht Diego Maradona nuk kishte asnjë deficit që justifikonte një ndërhyrje kaq të guximshme. Këto fakte ngrisin pikëpyetje të mëdha mbi aftësinë e sistemit shëndetësor për të menaxhuar rastet kritike dhe për të mbrojtur jetën e pacientëve të tij, veçanërisht për ata me profilin e përmasave të Maradonës.