Brenda një jave, situata e Interit ka kaluar nga festa në pesimizëm të thellë. Skuadra që dikur mburrej me eliminimin e Bayernit dhe kalimin në gjysmëfinale të Ligës së Kampionëve, tani përballet me një krizë pas dy humbjeve të rënda. Eliminimi nga Kupa e Italisë përballë Milanit dhe humbja ndaj Bologna kanë lënë Interin në një pozicion delikat, duke i sjellë në dyshim mundësitë për të fituar titujt e ligës, ndërsa Napoli është barazuar në pikë.
Për momentin, makthi për tifozët e Interit është se sezoni mund të përfundojë pa asnjë trofe. Rreziku ka qenë i pranishëm që nga fillimi i sezonit, dhe pavarësisht përpjekjeve të futbollistëve, ky shqetësim është më i qartë se kurrë. Humbjet e fundit kanë vënë në pah një dështim të mundshëm për të përfunduar sezonin me “zero tituj” – një situatë që do të ishte shumë e hidhur për çdo klub të madh si Interi.
Interi, nën drejtimin e Inzaghit, ka ende potencialin për të fituar tituj. Megjithatë, dyshimet janë ngritur në lidhje me gjendjen fizike dhe psikologjike të skuadrës pas dy ngjarjeve negative brenda një periudhe të shkurtër. Sidoqoftë, nuk mund të injorohet vlera e punës dhe përpjekjeve të Lautaros dhe shokëve të tij, të cilët kanë dhënë maksimumin deri tani. Por, pyetja mbetet: sa më shumë do të mund të përballojnë presionin deri në fund të sezonit?
Një faktor që duhet të merret parasysh është mosha mesatare e skuadrës. Nëse kur një skuadër me provë si Interi përballet me kalendar të ngjeshur, lodhja e zëvendësuesve dhe aftësia për të ruajtur energji bëhet sfidë. Të mos harrojmë që lojtari mbi 30 vjeç ka nevojë për më shumë kohë për t’u rikuperuar pas aktiviteteve intensive.
Dëmtimet gjithashtu kanë ndikuar negativisht në performancën e skuadrës. Mungesat e Dumfries, Zielinski dhe Thuram e kanë bërë akoma më të vështirë mundësinë për t’u rikthyer në një formë të mirë konkurruese. Pa dyshim, Interi ka përballuar vështirësi, por në mungesë të lojtarëve kyç, nganjëherë rekrutë jo të priturit nuk arrijnë të ofrojnë nivelin e nevojshëm.
Sfida e Inzaghit është gjithashtu strategji menaxhimi i lojtarëve. Ai ka pasur probleme me përzgjedhjen e lojtarëve derisa ata duhet të mbulojnë përjashtimet. Megjithatë, ai edhe ka detyruar mjaft zëvendësues të dalin përpara, dhe rezultatet kanë vlerësuar se shumë prej tyre nuk arrijnë të ofrojnë cilësinë që kërkohet për të mbajtur skuadrën në ritmin e lartë të konkurrencës.
Duhet të mendohet për forcimin e skuadrës për sezonin e ardhshëm, por një veprim i tillë duhet të ndodhte që në janar, kur mund të kishte ndodhur ndonjë transferim që do ta lehtësonte barrën në sulm. Emra të njohur si Marcos Asensio ishin të lakuar, por një transferim i tillë nuk u realizua
Me një skenar të tillë, tifozët e Interit mbeten të pasigurt për fatin e titujve që shpresonin të fitonin. Hapat e ardhshëm për skuadrën do të jenë kruciale. Do të ishin të domosdoshme qartësoheshin prioritetet dhe të rinovoheshin përpjekjet në drejtim të krijimit të një skuadre konkurruese dhe të qëndrueshme për sezonin e ardhshëm.
Në fund, e pranojmë: nëse Interi do të donte të thoshte “në lartësi”, duhet të luftonte për çdo pikë, për çdo trofe. Ngjyrat e blutë dhe zi janë simbolizmi më i fortë që e karakterizon këtë klub, dhe sa më shpejt të rikthehet stabiliteti, aq më shumë mundësi do të ketë për të rikuperuar besimin e tifozëve.