Italia mbyll epokën Spalletti me shije të hidhur, ndërsa kualifikimet për Botërorin 2026 po bëhen gjithnjë e më sfiduese. Fitorja e vogël ndaj Moldavisë, e arritur me vështirësi, i ka dhënë axurrëve tri pikët e para në grupin kualifikues, por ka nxjerrë gjithashtu në pah mangësitë dhe vështirësitë e grupit. Kjo ndeshje, e cila u zhvillua në një atmosferë të tensionuar, i ka treguar Italisë se avantazhi i pikëve nuk është i mjaftueshëm pa një lojë efektive dhe një qartësi të konsiderueshme në sulm.
Përballë një kundërshtari që konsiderohej lehtësisht i përballueshëm, skuadra e drejtuar nga Retegui nuk arriti të jepte sinjale pozitivë, përveç faktit që mposhti Moldavinë. Dështimi për të ndryshuar ritmin dhe qasjen në lojë ishte shqetësues, duke u reflektuar në rezultatin përfundimtar. Multiplayerët e skuadrës duket se kanë nevojë për një zgjim dhe një ristrukturim të menjëhershëm për të ndihmuar në rritjen e atmosferës dhe shpresave në ndjekjen e Norvegjisë.
Duke shikuar renditjen, pas katër ndeshjeve, Norvegjia, e udhëhequr nga fenomeni Erling Haaland, është e pamposhtur dhe kryeson me pikë të plota në Grupin I. Italia, me vetëm dy ndeshje luajtur, ka një hendek të frikshëm në diferencën e golave (+11 për Norvegjinë ndaj -1 për Italinë), që e largon dhunshëm nga mundësia e kualifikimit direkt në Botëror. Një situatë dramatike që tregon vështirësitë e thella me të cilat përballet kombëtarja italiane dhe nevojat për rishikimin e strategjisë së saj të përgjithshme.
Ky kontekst i vështirë gjithashtu ndihmon në reflektimin mbi të ardhmen e skuadrës. Me Spallettin në fund të epokës së tij, është e rëndësishme të shqyrtohet se si do të drejtohet skuadra në vazhdim. Do të nevojitet një lider që jo vetëm që të sjellë një stil të ri loje, por gjithashtu të ngjallë besim dhe entuziazëm mes lojtarëve dhe tifozëve.
Nuk mjaftojnë fitoret e thjeshta, Italia ka nevojë për një ndryshim të qartë në angazhim dhe në mënyrën e lojës për të rritur shanset e saj për kualifikim. Pjesa tjetër e eliminatoreve do t’i kërkojë Italisë të shënojë sa më shumë gola, duke minimizuar gjithashtu humbjet e mundshme. Kjo është një “all-in” ndaj çdo gabimi, që kërkon një zgjedhje të menjëhershme për të zgjidhur situatën aktuale.
Ekziston gjithashtu një nevojë për një kthesë karakteriale dhe teknike që do të eliminojë çdo alibi dhe do të rikthejë besimin dhe energjinë e duhur në skuadër. Sokoli i Italisë duhet të kthehet në komanda, dhe treguesi i parë duhet të jetë një angazhim më i madh nga çdo lojtar, duke u zotuar për t’u bërë pjesë e një projekti afatgjatë, i cili është i domosdoshëm për të rivendosur dinjitetin e ndeshjeve të mëdha.
Më shumë se gjithçka tjetër, tifozët italianë kërkojnë emocionet e një Botërori, dhe ndihma e tyre është thelbësore në këtë periudhë. Kombëtarja duhet të ringjallë shpresat dhe besimin në zemrat e tifozëve, të cilët kanë mbështetur plotësisht ekipin e tyre për një kohë të gjatë. Këto janë ditë delikate dhe vitale për Italinë, dhe është koha për veprime të shpejta dhe vendimtare.
Me sfida përpara, Italia duhet të toy një bashkim të plotë, të ndihmuar nga një strategji e re dhe energji e freskët në fushë. Vetëm kështu mund të shpresojmë për rikthimin e suksesit dhe të bëjmë të mundur kualifikimin në një Botëror që do të na rikthejë lavdinë e përveçme të viteve të kaluara.