Lautaro Martínez është gati të rikthehet në skenë. Pas 25 ditësh mungesë, kapiteni i Interit do të rikthehet titullar në finalen e Ligës së Kampionëve në Mynih, ku ëndërron ta mbyllë sezonin me një triumf europian dhe të kandidojë seriozisht për “Topin e Artë”.
Keqardhja për titullin e humbur në Serie A ende djeg. Në ndeshjen e fundit Lautaro nuk bëri as nxehjen. Plani ishte i qartë: duke qenë jashtë loje për titullin, Interi e përqendroi gjithçka te finalja e Mynihut.
Megjithatë, mungesa e tij ndaj Lazios, në momentin vendimtar të kampionatit, konsiderohet e rëndë. Statistikat flasin për një rënie: 12 gola në kampionat këtë sezon kundrejt 24 të një viti më parë, por me rendiment të shkëlqyer në Europë: 9 gola në Champions League.
Në analizat e ekspertëve, mungesa e Lautaros është ndjerë në çdo ndeshje, jo vetëm për shifrat që sjell. Prania e tij në fushë ka efektin e saj shumë të rëndësishëm, duke i dhënë ekipit siguri dhe motivim për të luftuar deri në fund. Kjo është dëshmuar edhe nga performancat e tjera të skuadrës, ku flawert i tij ka qenë një faktor kyç.
Inzaghi e mbajti Interin në garë në dy fronte me “dy sulmues e gjysmë”: Lautaro dhe Thuram të pazëvendësueshëm, Taremi i dobishëm vetëm në disa momente, ndërsa Arnautovic dhe Correa dhanë shumë pak. Ajo që bëri diferencën ishte forca e grupit, me 21 lojtarë që kanë shënuar mes kampionatit dhe kupës. Ky kolektivitet është një dëshmi e vlerës së skuadrës, por gjithashtu e thekson domosdoshmërinë e Lautaros në ndeshjet më të rëndësishme.
Në Mynih, Lautaro do të jetë pika e referimit. Nuk ka 90 minuta në këmbë, por do të japë gjithçka, sepse ajo e “Allianz Arena” është më shumë se një finale Championsi. Është një rast për t’u konfirmuar si lider i padiskutueshëm, për të shlyer penalltinë e humbur një vit më parë në Madrid dhe ushqyer garën për “Topin e Artë”. Të paktën kështu shkruan “Corriere della Sera”.
Triumfi në Mynih do të nënkuptonte një rikthim të madh për Interin, por gjithashtu do të shërbente si një vulë për kredencialet e Lautaro si një nga sulmuesit më të mirë në botë. Kjo është një kohë vendimtare për të dhe një mundësi që të gjithë presin nga ai. Të gjithë sytë do të jenë të përqendruar te ai – një shkëndijë e shpresës për tifozët dhe një dëshmi e fuqisë së liderit të ri.
Me gjithë presionin që vjen nga një finale e tillë, Lautaro ka treguar se din të menaxhojë situatat e vështira. Ai ka kaluar nga një periudhë e komplikuar, por përvoja e tij në situata të tilla do të jetë me siguri një avantazh. Tifozët mbështesin pa reshtur, dhe atmosfera në Mynih do të jetë elektrizuese. Asnjëherë më parë nuk ka qenë një kohë më e përshtatshme për të sjellë një fitore historike për Interin.
Ndërsa shpresat rriten për një titull të ri në Europë, Lautaro është jo vetëm një lojtar – ai është simboli i aspiratave dhe ëndrrave të gjithë një populli. E ardhmja e tij në Inter, përfshirë gjithashtu objektivat e arritshme, është gjithashtu e lidhur ngushtësisht me performancat e tij në fushë. Ka ardhur koha që ai të tregohet se kjo kohë është e tij.