Rita Ora ka ndarë një histori të thellë dhe prekëse për periudhën e saj të vështirë si adoleshente, kur jeta e saj filloi të ndryshojë pasi nëna e saj, Vera, u diagnostikua me kancer të gjirit.
Këngëtarja shqiptare, e cila është bërë një nga emrat më të njohur në muzikë, ishte vetëm 13 vjeçe në vitin 2005 kur nëna e saj u diagnostikua me këtë sëmundje të rëndë. Vera, që në atë kohë ishte vetëm 39 vjeçare, kaloi nëpër një proces të vështirë trajtimi, përfshirë një mastektomi të pjesshme, kimioterapi dhe terapie rrezatimi.
Rita, e cila është shprehur më herët se përjetoi simptoma të PTSD (çrregullim të stresit post-traumatik) dhe sulme paniku pas kësaj ngjarjeje të tmerrshme, po ashtu zbuloi se tani ndjen ankth dhe herë pas here shqetësime për shëndetin e saj. Ajo i bëri këto komente gjatë një bisede të thellë në podcastin “Begin Again” me Davina McCall.
Ajo e përshkroi situatën, duke thënë se ishte shumë e vështirë për të të shihte personin që e do më shumë dhe të cilin e ka parë gjithmonë si një ikonë force, të përballet me një sëmundje të tillë. “Ishte e vështirë të shihje diçka që beson se gjithmonë ka qenë dhe gjithmonë do të jetë aty për ty, të shembet përpara syve”, tha ajo.
Rita ndante se ndiheshin shumë emocione të ngjashme si ato të një fëmije të vogël në atë situatë. “Edhe kur je fëmijë – unë isha adoleshente, 13 vjeç – isha shumë e hutuar. Doja të isha me të gjithë kohën, por ajo donte që të shkoja në shkollë. Po shkoja në një shkollë shumë të mirë që ata po e paguanin, mes gjithë atyre trajtimeve që ajo po kalonte.”
Përballë kësaj situate, Rita kuptoi se shëndeti i saj kishte filluar të prekej gjithashtu. “Mendova se ndoshta po shkoja te mjeku më shumë se ç’duhet. Por besoj se kjo ishte arsyeja – sepse e pashë gjithë atë që ndodhi dhe gjithë atë proces trajtimi”, shpjegoi ajo, duke shtuar se kishte filluar të bënte kontrolle të rregullta për shëndetin e saj.
Rita shpjegoi se mendimet e saj për kancerin dhe statistikat e frikshme që i shihte në media e kishin shqetësuar gjithë kohën. Ajo doli në përfundimin se ky shqetësim kishte ndikuar thellë në psikikën e saj. “Ekuipazhi emocional i asaj periudhe ka lënë ndikim të thellë në mua”, tha ajo.
Po ashtu, Rita përmendi se edhe nëna e saj përballet me frikën e përsëritjes së sëmundjes. “Ajo ndjen ende të njëjtën frikë kur shkon për kontrolle. Duhet t’i bësh gjithmonë ato, por ajo gjithmonë ka atë frikën gjatë asaj periudhe: ‘po sikur?’ Dhe kjo është PTSD.”
Historia e Rita Orës është një dëshmi e forcës së njeriut në përballje me sfida të paimagjinueshme, dhe tregon rëndësinë e mbështetjes emocionale në periudha të vështira si këto. Më në fund, Rita u bë një simbol i shpresës dhe qëndresës për shumë të tjerë që po kalojnë përvoja të ngjashme.
