Bota e robotikës po përparon me shpejtësi dhe robotët humanoidë po bën dalëngadalë pjesë e të përditshmes tonë.
Në Konferencën e fundit për Mësimin e Robotëve, u zbuluan mjete të reja për t’i bërë robotët me Inteligjencë Artificiale më të zgjuar dhe më të aftë. Këta robotë tashmë janë duke u projektuar për të trajtuar detyra si kujdesi për fëmijët dhe kryerja e punëve. Por tani, një ide e re e guximshme po ndez debate: robotët shtatzënë.
Ky koncept mund të duket si fantashkencë, por mund të jetë një mundësi e madhe. Imagjinoni një robot të krijuar për të vepruar si një mitër artificiale, duke mbajtur një fëmijë, që nga konceptimi deri në lindje. Ky proces do të ishte i mbushur me shumë sfida teknologjike dhe etike, por gjithashtu do të hapte mundësi të reja për ata që përballen me sfida të shtatzënisë tradicionale.
Për gratë që përballen me shtatzëni me rrezik të lartë, kjo shpikje mund t’ju ndryshojë jetën. Teknologjia e avancuar do të mundësonte një rreth të mbrojtur, duke u siguruar që fëmijët të zhvillohen në mënyrë të shëndetshme pa rreziqe për nënën. Në këtë mënyrë, robotët do të shërbenin si një shpëtim për shumë individë që përndryshe mund të ishin të privuar nga mundësia për të pasur fëmijë. Një mjet i tillë mund të ofronte një shpresë për ata që nuk mund të përballojnë shtatzanitë natyrale për arsye shëndetësore.
Megjithatë, kjo ide ngre gjithashtu pyetje të rëndësishme. Nëse një teknologji e tillë bëhet e disponueshme, a do të jetë e aksesueshme vetëm për ata që mund ta përballojnë atë? Në një botë ku teknologjia po përparon me shpejtësi, është e rëndësishme të shqyrtojmë se si do të rregullohen këto inovacione dhe cilët ata që do të kenë qasje ndaj tyre. A mund të thellojë pabarazitë midis atyre që kanë akses në robotikë të avancuar dhe atyre që nuk kanë?
Dhe përtej barrierave financiare, po në lidhje me aspektin emocional të shtatzënisë? Shumë njerëz e shohin shtatzëninë jo vetëm si një proces biologjik, por një udhëtim thellësisht personal dhe emocional që forcon lidhjen midis prindit dhe fëmijës. A mund të zëvendësojë ndonjëherë një robot këto ndjenja? A mund të ofrojë një përvojë të ngjashme apo do të mbetet gjithmonë një proces mekanik?
Ekziston gjithashtu shqetësimi më i gjerë se si kjo mund të riformojë konceptin e prindërimit. A do të merrnin robotët role më intime në jetën familjare, përtej ndihmës për lindjen e fëmijëve? Nëse robotët bëhen pjesë e prindërimit, a do të ndihmojnë ata në edukimin e fëmijëve, dhe si do ta përballonin ata këtë përgjegjësi? A do të çojë kjo në një botë ku lidhja njerëzore zëvendësohet nga teknologjia, madje edhe në aspektet më personale të jetës?
Ndërsa ideja e robotëve që mbajnë shtatzëni është emocionuese për disa, është gjithashtu thellësisht shqetësuese për të tjerë. Pjesa më e madhe e shoqërisë është akoma në një proces të hulumtimit të natyrës së prindërimit, dhe ekzistojnë frikëra reale se kjo teknologji mund të përmbysë anët e dashura të lidhjes njerëzore. Nëse kjo e ardhme është fuqizuese apo tepër artificiale, është ende për debat.
Rreth kësaj ideje, është e rëndësishme të mendojmë për atë se si do të ndikonin robotët në marrëdhëniet shoqërore. A do të zëvendësojnë ata nevojat emocionale dhe mbështetje që individët zakonisht kërkojnë nga njëri-tjetri, apo do të shërbejnë si një mjet për t’i ndihmuar ata të arrijnë qëllimet e tyre?
Robotët shtatzënë, përveçse nxisin imagjinatën, gjithashtu na ndihmojnë të mendojmë për të ardhmen e prindërimit dhe marrëdhënieve njerëzore. Si të tillë, ato përfaqësojnë një sfidë për shoqërinë tonë për të adaptuar konceptet tona të prindërimit për të përfshirë mundësi të reja dhe teknologji që ne nuk mund t’i kishim menduar ndonjëherë. Ka shumë për të eksploruar, dhe me çdo hap që merrim në këtë drejtim, bota jonë po përballet me pyetje themelore që do të ndikojnë në gjeneratat e ardhshme.