Disa komente të pahijshme të bëra nga Jozi gjatë javës së kaluar, të cilat u transmetuan në spektaklin e mbrëmshëm në BBV4, lënduan thellësisht Rozanën.
Ajo, e cila kishte ndjerë se fjalët e Jozit ishin denigruese ndaj figurës së saj, kërkoi të lërë shtëpinë pas një shkëputjeje të dhimbshme mes të dyve. Gjatë natës, ata tentuan të sqarohen në një bisedë të tensionuar, ku Jozi i kërkoi ndjesë Rozanës për fjalët e tij të papëlqyeshme.
Një pjesë e bisedës mes Rozanës dhe Jozit ishte e mbushur me emocione. Jozi iu drejtua Rozanës me fjalët: “Më vjen keq shumë që e ke marrë kaq personale, çfarë loje është kjo?” Kjo pyetje shkaktoi një reagim të fortë nga ana e Rozanës.
Rozana iu përgjigj me vendosmëri: “Vetëm në der nuk luan Rozana Rasi e asnjë vajzë e grua. Nuk do ishte më mirë për figurën tënde, ta them si motër, të më kishe thënë ‘Roz, më fal.'” Këto fjalë theksojnë ndjenjën e tradhtisë dhe dhimbjes që ajo ndien nga komenti i Jozit.
Pas disa minutash tensioni, Jozi përpiqet të sqarojë situatën duke thënë: “Përtej lojës, nëse është nevoja për ty. Nuk ka ma burrë, mos e dhënsha veshkën.” Këto fjalë janë një përpjekje për të ndihmuar Rozanën të kuptojë se ndjehet i mërzitur për situatën.
Rozana, e cila kishte shpresa që Jozi do të ishte më i ndjeshëm, i tha: “Uroj mos ta shohësh motratën tënde kurrë kështu, atë që më ke bërë ti mua sot.” Kjo frazë tregon sa e rëndësishme është për të ndjenja e solidaritetit dhe mbështetjes në situata të tilla.
Jozi, pas kësaj, shprehet më i ndjeshëm: “Kam qejf lotët e tua ti pi, por në radhë të parë…” Një anë e tij përpiqet të paraqesë ndjenjat e vërteta, por ndihma e tij duket se është e pamjaftueshme për të rikthyer besimin e Rozanës.
Rozana pastaj ia kthen: “Nuk e kam pritur kurrë këtë nga ty,” duke nënkuptuar një thyerje të lidhjes së tyre. Kjo thyerje është një reflektim i qartë i ndjenjave të saj të lënduara dhe zhgënjimit që ka përjetuar nga veprimet e Jozit.
Në fund, Jozi kërkon falje me sinqeritet dhe shprehet: “Mendoj se ndoshta shejtani ka hyrë brenda meje. Kam folur gjërat më të këqija, ndoshta në këto momente Zoti është me mua.” Kjo shprehje e sinqertë tregon një moment reflektimi dhe ndihmës për të dy, por a do të jetë kjo mjaftueshëm për të ndihmuar Rozanën të gjejë qetësinë?