Tifozeria e Interit ka shprehur një zemërim të thellë ndaj deklaratave të drejtorit ekzekutiv të Al-Hilal, Esteve Calzada, i cili zbuloi se Simone Inzaghi po e çonte në bisedime për një kontratë të re, duke lënë të kuptohet se ai kishte tentuar të merrte me vete edhe disa nga lojtarët e tij më të njohur.
Nerazzurrët kishin besim të plotë deri në fund se Inzaghi, i cili nënshkroi një marrëveshje deri në qershorin e vitit 2026, do të qëndronte në klub. Kjo pas një sezoni të vështirë dhe një humbjeje shkatërruese 5-0 ndaj Paris Saint-Germain në Ligën e Kampionëve, që e la skuadrën pa trofe për herë të parë në katër vite.
Calzada, në një intervistë për BBC Sport, theksoi se Inzaghi u kishte premtuar se do të bashkohej me Al-Hilal. “Ai po luante një ndeshje të rëndësishme dhe na kërkoi të prisnim deri pas finales. U vendos, por ai nuk e nënshkroi kontratën para finales, vetëm për respekt,” tha ai, duke i lënë të gjitha dyshimet për vendimet e Inzaghit në ajër.
Zemërimi në radhët e Interit është i dukshëm. Zyrtarët e klubit besojnë se Inzaghi po përpiqej të largohej, ndërsa ishte ende në negociata për një rinovim të kontratës. Kjo situatë ka ngritur shqetësime mbi përkushtimin e tij ndaj skuadrës që ai drejtonte, duke i vënë pikëpyetje kapacitetit të tij për të udhëhequr ekipin në momentet më thelbësore.
Gjithashtu, siç raportojnë mediat italiane, Inzaghi po tentonte të bindte lojtarët kyç të Interit, Nicolò Barella dhe Alessandro Bastoni, që ta ndjekin në aventurën e tij në Al-Hilal. Këto bisedime mund të kenë filluar më 29 prill, kur Inzaghi ndiqte ndeshjen gjysmëfinale të Ligës së Kampionëve të AFC-së në Xheda.
Duhet theksuar se lidhja e Inzaghit me Interin ishte e fortë, dhe ky ndërrim i shpejtë i qëndrimit ka krijuar një atmosferë të tensionuar në klub. Një humbje e tillë ka bërë që shumë tifozë dhe analistë të mendojnë se Inzaghi nuk kishte investuar emocionalisht në skuadër, duke ndikuar ndjeshëm te performanca e ekipit në fushë.
Në këtë kontekst, është e natyrshme të pyesim: çfarë ndodhi me vlerat dhe përkushtimin që Inzaghi kishte treguar gjatë sezoneve të tij të mëparshëm në drejtimin e Interit? Si do të reagojë klubi dhe tifozët ndaj këtyre zhvillimeve? Është e qartë se pasiguria ka mbuluar ekipin në një moment delikat që kërkon unitet dhe vendosmëri.
Me kohën që kalon, do të jetë interesante të shohim se si do të jetë e ardhmja e Simone Inzaghit, si dhe ajo e Interit. A do të arrijë ai të rikuperohet dhe të rifitojë besimin e tifozëve, apo është ky fundi i një epoke që filloi me shpresa të mëdha? Të gjitha këto janë pyetje që mbeten për t’u përgjigjur, jo vetëm për Inzaghin dhe Interin, por për të gjithë ata që ndjekin futbollin me pasion.