Një video e publikuar së fundmi, ku shfaqet Drilon Rama, ka shkaktuar reagime të forta në rrjetet sociale. Videoja, e cila është bërë publike nga Xheneta Fetahu, sipas saj ka pasur për qëllim të tregojë një realitet të panjohur për publikun, duke evidentuar sjellje të cilat i ka përjetuar si manipulim, presion dhe tentim për nënshtrim.
Pas publikimit, rasti është trajtuar nga Agjencia për Mbrojtjen e të Dhënave Personale, e cila ka bërë të ditur se publikimi i tillë është në kundërshtim me nenin 202 të Kodit Penal të Kosovës. Duke qenë se ky rast ka të bëjë me një person në një situatë të ndjeshme, rëndësia e mbrojtjes së privatësisë del në pah. Megjithatë, sipas dëshmive të paraqitura nga Fetahu, Drilon Rama ka qenë i vetëdijshëm për ekzistencën e videos dhe nuk ka shprehur kundërshtim ndaj publikimit të saj.
Në reagimin e saj, Xheneta thekson se Rama ka vendosur ta trajtojë çështjen në rrugë ligjore, një zgjedhje që ajo e respekton. Kjo sugjeron se ngjarja po merr një drejtim të ri ku ligji dhe transparenca janë në qendër të vëmendjes. Xheneta gjithashtu ka njoftuar se të gjitha materialet që përmbajnë kërcënime, shantazhe dhe çdo formë presioni psikologjik do të dorëzohen në gjykatë si prova zyrtare, duke bërë që situata të duket gjithnjë e më serioze.
“Videoja do të fshihet vetëm sepse e respektoj ligjin. Por e vërteta mbetet – ajo nuk fshihet dot,” shkruan ajo në reagimin e saj. Ky koment thekson një tension mes ligjit të mbrojtjes së privatësisë dhe dëshirës për transparencë sociale. Kjo dilemë është një temë e nxehtë dhe aktuale, pasi shumë individë ndihen të rrezikuar në një shoqëri ku ndarjet midis publikes dhe private janë gjithnjë e më të mjegullta.
Ky rast ka ngjallur diskutime mbi kufijtë mes transparencës publike dhe mbrojtjes së privatësisë, duke vënë në qendër të vëmendjes mënyrën se si trajtohen rastet e ekspozimit publik në media dhe rrjetet sociale. Në një epokë ku informacioni përhapet shpejt dhe lehtë, cili është roli i media në ruajtjen e privatësisë individuale? Disa studiues sugjerojnë se ndihma e mediave në informimin e publikut është e rëndësishme, por duhet të shihet me skeptikizëm çdo herë që informacione të tilla mund të dëmtojnë individë.
Përveç kësaj, analistët sugjerojnë se ka nevojë për më shumë rregullore dhe ndihmë që të mbrohen të drejtat e individëve, sidomos në raste të tilla ku ndjenja e presionit dhe manipulimit është e dukshme. Si do të reagojnë institucionet dhe specialistët përkatës për të garantuar mbrojtjen e të drejtave të individëve që përballen me situata të tilla? Kjo do të jetë një pyetje që do të vazhdojë të ngrejë diskutime të rëndësishme në politikën e Kosovës.
Reagimet nga publiku kanë qenë të ndara; disa e mbështesin Xhenetën për guximin e saj dhe kërkesën për transparencë, ndërsa të tjerë e kritikojnë për shpërndarjen e informacionit që mund të dëmtojë Drilonin. Kjo tensionim i mendimeve ilustron se si shoqëria shqipare po përballet me sfidat e shekullit XXI lidhur me privatësinë dhe publikimin e informacionit.
Në këtë kontekst, një tjetër pikë diskutimi është shfrytëzimi i videove dhe fotografive në rrjetet sociale. Sa lehtë është të publikosh dhe të ndash informacione që prekin privatësinë e tjetrit? A ka mekanizma të mjaftueshme për të parandaluar shkeljet e ndjeshme ndaj privatësisë në botën digjitale sot? Këto janë pyetje që përbëjnë një shqetësim të vazhdueshëm për aktivistët e privatësisë dhe ekspertët e mediave.
Për më tepër, ky incident rëndon mbi diskursin lidhur me dëmin që ndonjëherë mund të sjellë publikimi i përsëritur i videove dhe materialeve të tjera sensibilizuese. Sidomos në një kulturë që e përqafon realitetin dhe shohin ndodhitë e jetës si mundësi për të bërë lajm, është e rëndësishme të ruhet një balancë mes etikes dhe nevojës për informacion.
Me një vëmendje të përqendruar ndaj situatave të tilla, ne si shoqëri kemi mundësinë të reflektojmë mbi praktikat tona dhe të zhvillojmë një kuptim më të thellë të etikës nën mashtrimin e mediave dhe presionit publik.
Shiko foton:
