Në vitet 1920, një histori e jashtëzakonshme besnikërie dhe dashurie u zhvillua në Tokio, ku një qen i racës Akita, Hachikō, u bë simboli i lidhjes së thellë ndërmjet njeriut dhe kafshës.
Çdo ditë, ai priste pronarin e tij në stacionin hekurudhor Shibuya, duke e bërë këtë vend një pikë referimi për besnikërinë e tij të pakushtëzuar.
Pas vdekjes së papritur të profesor Hidesaburō Ueno në vitin 1925, Hachikō nuk e braktisi zakonin e tij. Ai vazhdoi të priste çdo pasdite në të njëjtin vend për gati 10 vjet, duke pritur një njeri që nuk do të kthehej më. Kjo histori prekëse e bëri atë një ikonë kombëtare dhe një simbol të dashurisë së përjetshme.
Ueno kishte një lidhje të veçantë me Hachikō, duke e marrë shpesh me vete në stacion para se të nisej për në Universitetin e Tokios. Pas vdekjes së tij, Hachikō vazhdoi të ndiqte rutinën e përditshme, pavarësisht kushteve të motit. Prania e tij tërhoqi vëmendjen e kalimtarëve, të cilët filluan t’i sillnin ushqim dhe ta shihnin si një simbol të dashurisë së pakushtëzuar.
Historia e Hachikō mori një vëmendje të madhe publike në vitin 1932, kur një ish-student i Uenos botoi një artikull në një gazetë japoneze mbi përkushtimin e qenit. Ky artikull e bëri Hachikō të njohur në të gjithë Japoninë, duke tërhequr vizitorë nga çdo cep i vendit për të parë qenin besnik që nuk u largua kurrë nga vendi ku priste.
Kur Hachikō vdiq më 8 mars 1935, mijëra njerëz morën pjesë në ceremoninë e tij të varrimit. Ai u vendos përballë varrit të profesor Uenos në një tempull në Tokio, duke përmbushur kështu një lidhje që nuk u këput as nga vdekja. Kjo ngjarje e thelloi edhe më shumë legjendën e tij në zemrat e japonezëve.
Për ta nderuar, në vitin 1934 u ngrit një statujë prej bronzi në stacionin Shibuya, e cila u shkrinë gjatë Luftës së Dytë Botërore, por u rindërtua në vitin 1948. Sot, statuja është një nga pikat më të vizituara të Tokios dhe një simbol i besnikërisë që vazhdon të frymëzojë breza të tërë.
Historia e Hachikō ka frymëzuar libra, filma dhe dokumentarë në mbarë botën. Filmi “Hachi: A Dog’s Tale” me Richard Gere e solli legjendën japoneze në publikun ndërkombëtar, duke e bërë atë një histori universale për besnikërinë dhe dashurinë e pakushtëzuar.
Për japonezët, Hachikō është më shumë se një qen; ai është një kujtesë e gjallë se lidhjet mes njeriut dhe kafshës mund të jenë më të forta se koha dhe vdekja. Sot, statuja e tij në Shibuya është një vendtakim i njohur dhe çdo vit, më 8 mars, qyteti nderon kujtimin e tij me një ceremoni përkujtimore, duke e mbajtur gjallë këtë histori të jashtëzakonshme.