Wojciech Szczesny, portieri i njohur i Barcelonës, ka zbuluar detaje intriguese nga jeta e tij, duke u ndalur në ndikimin e babait të tij, Maciej Szczesny, në karrierën e tij. Ai rrëfen se frika që ndiente si fëmijë nga babai i tij nuk ishte për dhimbjen fizike, por për turpin që ai ndiente në publik. Kjo përvojë e formoi atë si individ dhe si sportist, duke e bërë të reflektojë mbi vlerat e tij dhe aspiratat në futboll.
Szczesny e mohon se karriera e tij ishte një sfidë për t’u treguar babait të tij se ai mund të ishte më shumë se një portier. Ai shprehet se gjithmonë kishte dëshirë të luante si sulmues, por trajnerët e tij e drejtuan në portë. Kjo zgjedhje e detyroi atë të zhvillonte një stil unik të lojës, duke e bërë atë një nga portierët më të njohur në botë.
Një nga aspektet më të veçanta të karrierës së tij është mënyra se si ai e menaxhon peshën trupore. Ai tregon se futbollistët shpesh kanë rregulla strikte për të mbajtur peshën, por ai ka arritur të thyejë rekorde të yndyrës trupore te Barcelona. Kjo tregon se ai ka një qasje të veçantë ndaj ushqimit dhe stërvitjes, duke e bërë atë të dalluar në fushën e lojës.
Një episod interesant që ai ndan është një batutë nga shoku i tij, Robert Leandowski, i cili e tallte për trupin e tij. Kjo tregon se, pavarësisht nga pamja e tij, ai ka arritur të ndërtojë një karrierë të suksesshme dhe të qëndrojë në nivel të lartë për 18 vite. Ai thekson se ndonëse nuk ka qenë gjithmonë më i miri në stërvitje, ka arritur të mbajë një nivel të lartë performancë.
Vendimi i tij për të luajtur vetëm te Barcelona është një tjetër moment i rëndësishëm në karrierën e tij. Ai zbulon se tre ditë para njoftimit të tërheqjes, i kishte thënë Lewandowskit se nuk do të luante më për asnjë klub tjetër. Kjo tregon përkushtimin e tij ndaj klubit dhe dëshirën për të kontribuar në suksesin e tij.
Pas eliminimit në Champions League, ai ofroi ngushëllim për shokun e tij, Gerard Martín, duke e inkurajuar të reflektojë mbi arritjet e tij. Ai e kujton se si dy vite më parë, Martín luante futboll mesatar, ndërsa tani ishte në gjysmëfinalen e Champions League. Kjo tregon se suksesi nuk vjen lehtë, por përpjekjet dhe përkushtimi janë çelësi për të arritur majat.
Në përfundim, historia e Szczesny është një shembull i shkëlqyer se si frika dhe sfidat personale mund të shndërrohen në forcë dhe motivim. Ai vazhdon të frymëzojë shumë të rinj që ndjekin ëndrrat e tyre në futboll, duke treguar se me përkushtim dhe pasion, çdo gjë është e mundur. Siç thotë ai, “nuk është kurrë vonë të arrish ëndrrat tua, pavarësisht pengesave që has.”