Carlo Ancelotti u përball me një sfidë të rëndësishme para ndeshjes, e cila e la ekipin e tij në një gjendje të pasigurt dhe me një performancë të dobët në fushë. Ai kishte paralajmëruar një “bllok të ulët dhe kompakt” dhe qëndroi pasiv, duke hequr dorë nga çdo përpjekje për t’i bërë presion Barcelonës që në fillim. Kjo taktikë, e cila nuk rezultoi siç pritej, ngjall pyetje rreth aftësisë së tij për të strategjiufar gjithashtu përballë shkollës së re të menaxherëve, siç është Flick.
Italiani vendosi të dorëzonte fushën e lojës, duke i dhënë mundësinë rivalëve të tij të shfaqin një lojë të mirë dhe të jenë dominues. Pamundësia e tij për të motivuar lojtarët dhe për t’i nxitur ata për një reagim proaktiv ishte evidente, duke e lënë ekipin të shihte pa reagim. Ky aspekt ngriti shqetësime të thella mbi qeverisjen dhe pragmatizmin e Ancelottit si trajner i Real Madridit.
Ndeshja u shfaq më sfiduese për Real Madridin ndonëse Barcelona përfundoi me 10 lojtarë për më shumë se 30 minuta për shkak të përjashtimit me karton të kuq të portierit polak, Szczesny. Ancelotti nuk pa nevojën e një plani të qartë ndryshimi në pjesën e dytë, por instinkti i tij ishte vetëm të minimizonte dëmtimet, një veprim që nuk i shërben aspak klubit.
Një nga lojtarët më të dobët në këtë ndeshje ishte Eduardo Camavinga, i cili nuk arriti të kontribuonte ashtu siç pritej. Ai u tejkalua nga mungesa e mbështetjes nga lojtarët e përparmë dhe finale e tij përfundoi me një penalltë të dhënë ndaj Gavi, një gabim që tregon një mungesë të qartë përqendrimi. Mungesa e tij në lojë ishte aq evidente saqë ai e meritoi një karton të dytë të verdhë, por gjyqtarët e shpëtuan atë nga ky fat i mundshëm.
Reagimi më i spikatur nga ekipi i Barcelona-s erdhi nga Lamine Yamal, i cili po tregon një potencial të jashtëzakonshëm dhe po del si një superstar në ngritje. Gol i tij që barazoi rezultatin e ndeshjes ishin një shembull perfekt për talentin e tij të pashoq, ndonjëherë i quajtur si “Messi i ri”. Ai tregon se si të rinjtë mund të ngjiten në skenën ndërkombëtare, duke ofruar shpresë për një të ardhme të ndritshme për Barcelonën dhe futbollin e spanjoll në tërësi.
Një tjetër lojtar që u dallua në këtë përballje ishte Raphinha, i cili shkaktoi kruarje në mbrojtjen e Real Madridit me lojën e tij të shkëlqyer. Ai shënoi një gol të bukur me kokë dhe gjithashtu kishte disa driblime të shkëlqyera, duke dëshmuar talentin e tij të jashtëzakonshëm. Performanca e tij ka nxjerrë në pah nevojën për Real Madridin që të ri-rikthehet dhe të forcojë mbrojtjen e tij, që është dëmtuar ndjeshëm nga gabimet taktike të Ancelottit.
Kylian Mbappé ishte një tjetër lojtar që dha gjithçka deri në fund, duke shënuar një gol herët dhe duke vazhduar të luftojë për ekipin e tij, edhe pas një dëmtimi të rëndë në kyçin e këmbës. Ai ishte një dritë në errësirën e përgjithshme të lojës së Real Madridit. Kontributi i tij ishte jetik për mbajtjen e moralit të ekipit, megjithëse kjo nuk ishte e mjaftueshme për të rikthyer ekipin në lojë.
Vendimi për aktivizimin e Szczesny, megjithatë, u dëshmua si një “dhuratë” për Real Madridin. Pasiguria e tij gjatë gjithë lojës ishte kërcënuese dhe përjashtimi i tij ndihmoi madrilenët të shmangin një humbje edhe më të thellë, duke u bërë kështu lëvizje fatale për trajnerin Ancelotti.
Kjo ndeshje bëri që të diskutohen disa aspekte kritikë rreth formës së ekipit dhe rolit të lojtarëve në mbrojtje. Loja e dobët e Tchouaméni dhe Lucas ka ngjallur shqetësime të vazhdueshme mbi kapacitetin e tyre për të qëndruar si mbrojtës të besueshëm në ndeshje sfiduese. Kjo mund të çojë në një rinegocim të strategjisë së Real Madridit për të forcuar linjën mbrojtëse në të ardhmen e afërt.