Web Analytics
E mërkurë, 15 Tetor, 2025
16.1 C
Pristina

Kastro Zizo rrëfen historinë e dhimbshme: Si humba kontaktin me vajzën time për 10 vite

Në një rrëfim të thellë dhe prekës, këngëtari Kastro Zizo ka ndarë me publikun një histori të dhimbshme mbi marrëdhënien e tij me vajzën, e cila është në spektrin autik.

Pas një periudhe të gjatë shkëputjeje, ai zbulon se për më shumë se një dekadë nuk ka pasur mundësi të shohë fëmijën e tij, një situatë që e ka lënë të shkatërruar emocionalisht.

Zizo, i cili tani është 13 vjeç, ka kaluar një jetë të vështirë, dhe këngëtari ka mësuar për gjendjen e saj vetëm pas shumë vitesh. Ai shprehet se ky informacion e ka tronditur thellësisht, duke e bërë atë të reflektojë mbi padrejtësitë që ka përjetuar si prind.

Artisti thekson se për rreth 10 vite, nuk kishte pasur asnjë kontakt me vajzën, e cila është rritur në kushte që ai i përshkruan si “të tmerrshme”. Kjo periudhë e gjatë e ndarjes ka ndikuar në jetën e tij dhe në marrëdhënien me vajzën, duke e bërë atë të ndjehet i pafuqishëm.

“Vajza nuk është si fëmijët e tjerë. Është në spektrin autik, vjen si pasojë e një historiku të gjatë, pak të errët, ku ka jetuar, te nëna e saj,” shprehet Kastro, duke e theksuar rëndësinë e njohjes së situatës së saj.

Ai po ashtu ka filluar një proces ligjor për të rregulluar marrëdhënien me vajzën, duke e parë këtë betejë si një përballje me padrejtësinë dhe si një mundësi për të rikuperuar kohën e humbur. Kastro beson se çdo prind ka të drejtë të jetë pranë fëmijës së tij, pavarësisht rrethanave.

“Unë mund të flas me orë të tëra për të… Më është ndërprerë çdo kontakt. Mesa duket kanë menduar se nuk isha i denjë, kanë tentuar të rrisin jo një qenie njerëzore,” thotë ai, duke shprehur frustrimin e tij për situatën.

Kastro ka udhëtuar drejt Prishtinës për të mësuar më shumë mbi vajzën e tij, pas informacioneve që ka marrë nga shërbimet sociale. Ai tregon se kjo udhëtim ishte një përpjekje për të kuptuar më mirë se si po jetonte ajo.

“Vajza është marrë nga unë në kushte të tmerrshme. Shkova në Prishtinë, u lajmërova nga shërbimet sociale, jetonte me të ëmën,” përfundon ai, duke lënë të kuptohet se kjo histori është më shumë se një thjesht një rrëfim personal; ajo është një thirrje për të gjithë ata që ndihen të pafuqishëm në situata të ngjashme.

PROMO

Nga Rubrika