Aktorja ikonë e kinemasë italiane, Ornella Mutti, ka dhënë një rrëfim të ndjerë për “Corriere della Sera”, ku është ndalur në aspekte të ndryshme të jetës së saj – nga fillimet si një vajzë e turpshme, tek fama, fëmijët, nipërit, dashuritë e mëdha dhe rolet që i janë ofruar ndër vite.
Në intervistë, Mutti pranoi se pavarësisht suksesit dhe reputacionit, gjithmonë është ndjerë larg botës së famës. “Njerëzit mendojnë se jam snobe, por e vërteta është se gjithmonë kam qenë e ndrojtur,” shprehet ajo. Pikërisht kjo ndrojtje, sipas saj, e ka penalizuar në shumë aspekte të karrierës. Kjo dichotomë midis famës dhe natyrës së saj të qetë e ka bërë atë një enigmë për shumë adhurues të saj.
Një nga pikat më prekëse të rrëfimit ishte lidhja me vajzën e saj të madhe, Naike. “E solla në jetë kur isha vetëm 19 vjeç. Ajo ishte gjithçka për mua. Më shpëtoi nga shumë gabime në një periudhë ku eksperimentimi me drogën ishte i zakonshëm.” Kjo pasqyrë emocionuese e nënës së rinj dhe sfidat e saj tregojnë se ndonjëherë, dashuria dhe përgjegjësia shkojnë dorë për dore, duke krijuar një lidhje të fortë midis nënës dhe vajzës.
Aktorja foli gjithashtu për mungesën e roleve cilësore për gratë në moshë, një realitet që e prek sidomos në Itali. “Nuk më mjafton vetëm aktrimi. Pranoj role të vogla që më japin kënaqësi. Për fat kam teatrin që më jep jetë.” Ajo shpreh një ndjenjë frustrimi në lidhje me sistemin e filmit italian, por gjithashtu tregon optimizëm për mundësitë e tjera në teatro, ku ajo arrin të shprehë veten në mënyrë më autentike.
Për herë të parë, ajo pranoi hapur edhe ndikimin që pati lidhja me Adriano Celentanon, e cila u përfol shumë vite më parë dhe thuhet se shkaktoi krisje në martesën e këngëtarit me Claudia Mori. “Nëse ndodhi, ia vlente. Ai ishte i veçantë, xhirimet me të ishin një lojë, qeshnim pa fund.” Kjo thënia e saj jep një pasqyrë të ndjenjës së saj për dashurinë dhe marrëdhëniet, ku bukuria e momentit shpesh i tejkalon pasojat.
Në fund, ajo pranoi se ende ka nevojë për dashuri: “Do të doja të kisha dikë që më përqafon, që më mbështet… por dashuria më ka kushtuar shumë. Kam zgjedhur të jetoj ëndrrën, duke mos e parë realitetin, vetëm që ta mbaj atë gjallë.” Kjo shprehje tregon se pavarësisht famës dhe arritjeve, nevoja për dashuri dhe përkushtim mbetet esenciale për çdo individ.
Një intervistë që zbërthen shpirtin e një gruaje të fortë, të ndjeshme, e cila pavarësisht famës, mbetet thellësisht njerëzore. Rrefimi i saj ofron një pasqyrë të thellë mbi jetën e femrave në kinemanë moderne dhe sfidat që ato përballen çdo ditë. Me shumë siguri, përvoja e saj do të frymëzojë dhe do të bëjë thirrje për reflektim në mesin e shikuesve të saj.
Ornella Mutti përfaqëson më shumë se një aktore; ajo është një simbol i forcës dhe qëndresës, një gra që ka qenë dhe vazhdon të jetë në qendër të një industrisë që shpesh i injoron ata që kanë kaluar moshën e re. Ajo na kujton se çdo person pas ekranit ka një histori për të treguar dhe emocione për të ndarë.
Me çdo fjalë të saj, ajo trajton tema të thella – nga padrejtësitë që hasen në industri deri te rëndësia e marrëdhënieve personale. Ajo flet për thellësinë e asaj që do të thotë të jesh grua në epokën moderne dhe si ndikimi i lëvizjeve shoqërore ka ndikuar në jetën e saj dhe të femrave të tjera. Një rrëfim i plotë që e bën të nevojshme të dëgjojmë dhe të kuptojmë më shumë për të.
Përfundimisht, Ornella Mutti nuk është vetëm një ikonë e kinemasë italiane, por një udhëheqëse dhe inspiruese për brezat e rinj. Me vepra dhe fjalë, ajo sfidon konventat dhe thotë me guxim ato që shumë nuk kanë guximin t’i thonë. Një rrugëtim emocionues që vazhdon dhe që na fton të shohim botën përmes syve të saj.