Pesë vite kanë kaluar që nga 25 nëntori 2020, kur Diego Armando Maradona na la. Që atëherë, topi nuk ka ndaluar së qari, jo vetëm në mënyrë metaforike, por si objekti që ai e trajtoi gjithmonë me dashuri. Çdo centimetër i trupit të tij dinte ta prekte me një hijeshi pothuajse njerëzore, duke e bërë atë të duket si një artist në fushë, i cili krijonte magji me çdo goditje.
Maradona, një emër që do të mbetet përjetësisht në historinë e futbollit, u rrit nga getoja e “Villa Fiorita” për të bërë histori. Ai fitoi famë dhe pasuri, duke u adhurua si një zot pagan. Një nga momentet më të paharrueshme ishte kur ai ndali një top me baltë në gjoks, pa u shqetësuar për këmishën e bardhë që kishte veshur, duke treguar kështu lidhjen e tij të veçantë me lojën.
Megjithatë, pas sukseseve të mëdha, Maradona nuk arriti të shpëtonte nga “demonët” që e ndoqën gjatë gjithë jetës. Dashuria e tij për topin, Napolin dhe Argjentinën ishte e fortë, por ajo nuk mundi të zëvendësonte sfidat personale. Kjo e bën historinë e tij akoma më të prekshme dhe të njohur për shumë njerëz.
Sot, stadiumi i Napolit mban emrin e tij, duke e bërë atë një simbol të përjetshëm të qytetit dhe futbollit. Ai jeton nëpër murale dhe zemrat e atyre që e adhuruan, duke u bërë një ikonë që tejkalon kohën. Kujtimi i Maradonës vazhdon të frymëzojë breza të tërë, duke i bërë ata të kërkojnë “lojrat më të bukura të Maradonës”.
Një nga arsyet pse Maradona është kaq i paharrueshëm është se ai ishte më shumë se një lojtar; ai ishte një fenomen. Ai e transformoi futbollin dhe e bëri atë një art. Kjo është arsyeja pse, pas pesë vitesh, topi vazhdon të qajë për të, duke e bërë çdo ndeshje një kujtim të tij.
Çdo herë që një top rrotullohet në fushë, ai na kujton Maradonën. Ai ishte një njeri që e shihte futbollin si një mundësi për të shprehur veten dhe për të prekur jetët e të tjerëve. Kjo është ajo që e bën trashëgiminë e tij të jashtëzakonshme dhe të paharrueshme.
Maradona na la një mësim të rëndësishëm: se futbolli është më shumë se një lojë; është një pasion, një mënyrë jetese. Ai na mësoi se si të duam dhe të respektojmë sportin, dhe për këtë arsye, ai do të mbetet gjithmonë në zemrat tona. Kujtimi i tij është një thirrje për të gjithë ne që të vazhdojmë të luajmë dhe të ëndërrojmë.
Pas pesë vitesh, kujtimi i Maradonës është ende i gjallë. Ai është një simbol i pasionit dhe sakrificës, dhe çdo tifoz futbolli e di se çfarë do të thotë të jesh i lidhur me një legjendë. Çdo koment dhe çdo histori që ndahen për të, e mbajnë gjallë atë që ai përfaqësonte: dashurinë për lojën dhe për jetën.