Arrigo Sacchi, ish-trajner i Italisë dhe Milanit, ka hedhur dritë mbi sfidat aktuale që po përballet kombëtarja shqiptare e futbollit, duke ngritur pyetje të rëndësishme në lidhje me drejtimin e këtij sporti në vendin tonë.
Sacchi thekson se historia e kombëtares italiane është një narrativë e paqartë, që për momentin nuk ka fund të lumtur. Ai shpreh vështirësinë për të komentuar vendimin e largimit të trajnerit Spalletti, duke e konsideruar atë një lider të shkëlqyer edhe kur rezultatet nuk kanë qenë mbresëlënëse. “Çdo trajner ka një stil dhe një metodologji, që shpesh ndodhin të mos përputhen me kërkesat dhe dinamikat e një kombëtare,” shprehet ai.
Një nga aspektet që Sacchi adreson është mungesa e kontaktit të drejtpërdrejtë ndërmjet trajnerëve dhe lojtarëve, një element kyç që ka dëmtuar aftësitë menaxhuese të Spallettit. “Në nivelin e kombëtareve, trajnerët nuk kanë mundësinë të punojnë çdo ditë me lojtarët, një praktikë që është thelbësore për të ndërtuar një ekip fitues,” vazhdon ai.
Sacchi gjithashtu ndalet në problematikën që ka shkaktuar konkurrenca ndërmjet klubeve dhe kombëtares. Ai argumenton se zgjedhjet e klubeve për lojtarë të huaj kanë sjellë një imazh të errët për të ardhmen e futbollit italian. “Ku shkon kombi ynë nëse lojtarët vendas nuk kanë hapësirë për t’u demonstruar?” pyet ai, duke e bërë atë të kuptojmë rëndësinë e prioritetit për zhvillimin e talenteve vendase.
Gjithashtu, trajneri i njohur thekson nevojën për një transformim kulturor të futbollit italian, duke pasur parasysh se vendi nuk ka arritur të kualifikohet në dy Kampionatet Botërore të fundit dhe tani rrezikon të përjetojë të njëjtin fat për herë të tretë. “Duhet të pyesim veten: a është gjithmonë fajtor trajneri, apo ndoshta duhet të rishikojmë strukturat dhe organizimin e futbollit tonë?” thotë ai.
Emri më i diskutuar në këtë moment është ai i Claudio Ranierit, një trajner me përvojë dhe njohuri të thella për lojën. Sacchi beson se me situatën aktuale, eksperienca dhe qasja e Ranierit mund të jenë çelësi për të rikthyer suksesin. “Nuk kemi nevojë për risi radikale; ajo që kërkojmë është një skuadër që luan me logjikë dhe efikasitet,” thekson ai.
Ranieri është i njohur për aftësinë e tij të krijojë lidhje me lojtarët, faktor kyç për ndërtimin e një grupi të fortë dhe të organizuar. Sacchi thekson si të domosdoshme që të gjithë lojtarët të sakrifikojnë për kauzën e përbashkët, ku egoizmi individual s’ka vend. “Për momentin, diskutimi mbi formacionet në mbrojtje nuk është relevant, sepse ne rrezikojmë të humbasim mundësinë për të qenë në skenën botërore, gjë që do të ishte e papranueshme për Italinë,” përfundon ai.
Pavarësisht sfidave, është e qartë se ka një përkushtim të jashtëzakonshëm për të rikthyer futbollin italian në nivele të larta, dhe të gjithë faktorët e implikuar duhet të punojnë së bashku për një të ardhme më të ndritur. Rishikimi i strategjive dhe forcimi i bazave të futbollit vendas janë faza të rëndësishme për të krijuar një ekip që do të jetë në gjendje të konkurronte në nivelin më të lartë.
Si rezultat, është e rëndësishme të kuptojmë se sukseset dhe dështimet në futboll janë të përbashkëta, dhe një qasje kolektive e gjithë ekosistemit futbollistik në Itali do të jetë thelbësore për të arritur standardet e larta që tifozët dhe historia kërkojnë.