Arrigo Sacchi, një nga emrat më të njohur në historinë e futbollit italian dhe ish-trajner i Milanit, ka shprehur shqetësimet e tij në lidhje me situatën aktuale të kombëtares italiane në një intervistë për “Gazzetta dello Sport”. Ai e përshkruan situatën si një rrëfim fatkeq, i cili për momentin nuk ka një fund të lumtur. Etika e Sacchi-t ndaj trajnerit të deritanishëm, Luciano Spalletti, tregon se ai vazhdon ta konsiderojë atë një trajner të shkëlqyer, pavarësisht rezultateve të fundit deziluese.
Sacchi thekson se Spalletti nuk ka pasur mundësinë të punojë në mënyrën që ai është mësuar, duke qënë në kontakt të përhershëm me lojtarët, siç ndodhte në nivel klubesh. Kjo mungesë lidhjeje direkte me lojtarët, sipas tij, ka ndikuar negativisht në performancën e skuadrës. “Çdo ditë në fushë” është kyç për një trajner, dhe Spalletti mbahet përgjegjës për rezultatet, por duhet kuptuar se sistemet e klubeve gjithashtu kontribuojnë në këtë situatë problematike.
Përveç trajnerëve, Sacchi shprehet se problemi i futbollit italian është më kompleks. “Kur shohim talentet italiane që nuk bien në sy për shkak të preferencave për lojtarët e huaj, ne fillojmë të pyesim veten: Ku është drejtimi?”, thekson ai. Mungesa e lojtarëve të rinj italianë, të cilët të jenë në gjendje të konkurrojnë në nivele të larta, është një çështje që kërkon një vëmendje dhe një rishikim të përgjithshëm të strategjive të zhvillimit të futbollit në Itali.
Sacchi nënvizon se qëndrimi pasiv dhe strategjitë të cilat mbështeten në një fazë mbrojtëse kanë dështuar në të kaluarën. “Në ndeshjen e fundit në Oslo, ne pamë një skuadër të pa karakter dhe pa energji. Kjo tregon nevojën për një transformim të thellë në kulturën e futbollit në Itali”, shprehet ai. Nëse Italia nuk arrin të kualifikohet për Botërorin e tretë radhazi, kjo do të ishte një goditje e rëndë për një komb që ka qenë dikur dominues në skenën botërore të futbollit.
Emri që po qarkullon më shumë për të pasuar Spallettin është ai i Claudio Ranierit, një trajner i respektuar nga të gjithë. Sacchi beson se eksperienca e Ranierit dhe etika e tij e punës mund të jenë vendimtare në këtë situatë delikate. “Në këtë moment, ne kemi nevojë për një strategji të thjeshtë, por efektive”, sugjeron ai, duke e përshkruar Ranierin si një njeri që di të krijojë një ambient të fortë dhe bashkëpunues në skuadër.
Ranieri, sipas Sacchi-t, është një trajner empatik, i cili di të lidhë kontaktin me lojtarët dhe t’i motivojë ata. “Ai ka aftësinë për të ndjerë nevojat e skuadrës dhe për të ndihmuar çdo lojtar të japë më të mirën nga vetja”, thotë ai. Krijimi i një grupi të bashkuar, që punon për një kauzë të përbashkët, është esencial dhe do të duhet një përkushtim i plotë nga secili lojtar.
Në këtë kontekst, Sacchi beson se çështjet taktike, siç janë skemat mbrojtës, janë dytësore në këtë moment. Ai i kërkon gjithë futbollit italian të përqendrohet te krijimi i një mentaliteti më të fortë dhe shpirt rivaliteti. “Asnjëherë më parë nuk ka qenë kaq e rëndësishme të kemi një tjetër frymë në skuadër për të rikthyer besimin e tifozëve dhe suksesin në arenën ndërkombëtare”, përfundon Sacchi.
Përkundër sfidave që po përballet futbolli italian, përpjekjet për të rikuperuar statusin e tij historik janë të domosdoshme. Me vendime të qarta dhe një vizion afatgjatë, Italia mund të kthehet në një superfuqi të futbollit siç ka qenë dikur. Është koha për të rishikuar, për të rikthyer bashkëpunimin dhe për të krijuar një të ardhme më të ndritur për futbollin italian.