Një rast i pazakontë në Moskë ka tërhequr vëmendjen e mediave dhe opinionit publik, ku një grua e njohur si “shtriga” e Putinit është dënuar me dy vjet burg për nxitje të urrejtjes dhe dhunës.
Ky rast ngre pyetje të rëndësishme mbi rolin e magjisë dhe ritualeve në politikën ruse.
Alyona Polyn, 45 vjeçare, është bërë e njohur për ritualet e saj pro-Putin, por këto aktivitete nuk e shpëtuan nga ligji.
Ajo u akuzua për përhapjen e ideve që dëmtojnë reputacionin e feve tradicionale, duke shkruar një libër që sipas prokurorëve, kishte për qëllim të nxisë urrejtje ndaj klerit ortodoks.
Libri i saj, i titulluar “Emri im është Polyn”, u kritikua ashpër nga gjykata, e cila e cilësoi atë si një vepër që poshtëron dinjitetin e individëve të caktuar dhe që kërcënonte paqen shoqërore.
Kjo situatë ka nxitur debate të mëdha mbi lirinë e shprehjes dhe kufijtë e saj në një shoqëri autoritare.
Gjyqtarët e gjykatës në Ivanteyevkë arritën në përfundimin se veprat e Polyn ishin të dëmshme pas një analize të thelluar psikologjike dhe gjuhësore.
Kjo analizë përfshinte vlerësimin e ndikimit të mundshëm të librit në shoqërinë ruse, duke e bërë atë një rast të rëndësishëm për të kuptuar marrëdhënien midis artit dhe politikës.
Pas arrestimit të saj në qershor 2024, oficerët e policisë sekuestruan një sërë sendesh të çuditshme nga shtëpia e Polyn, përfshirë lakuriqë nate të mumifikuara dhe një altar ritual.
Këto objekte ngjallin kuriozitet dhe frikë, duke e bërë këtë rast edhe më intrigues.
Ky rast ka nxitur reagime të ndryshme në Rusi, me disa që e shohin atë si një shkelje të lirisë së shprehjes, ndërsa të tjerë e mbështesin vendimin e gjykatës si një nevojë për të mbrojtur vlerat tradicionale.
Kjo ndarje në opinionin publik reflekton tensionet e thella që ekzistojnë në shoqërinë ruse.
Rasti i Alyona Polyn është një shembull i qartë se si ritualet dhe besimet popullore mund të ndikojnë në politikën moderne.
Ai gjithashtu ngre pyetje mbi rolin e artit dhe shprehjes individuale në një sistem që shpesh ndëshkon ata që guxojnë të sfidojnë status quo-në.
Me kalimin e kohës, ky rast mund të shërbejë si një studim mbi marrëdhënien komplekse midis politikës dhe magjisë në Rusi.
A do të vazhdojë të jetë një simbol i rezistencës, apo do të shërbejë si një paralajmërim për ata që guxojnë të flasin kundër pushtetit? Komentet tuaja janë të mirëpritura.
