Një studim i ri australian ka zbuluar një arsye të mundshme pse disa shtatzëni të arritura përmes teknologjisë riprodhuese të asistuar (ART) mund të rezultojnë në defekte të lindjes në krahasim me shtatzënitë e ngjizura në mënyrë natyrale.
Studiuesit zbuluan se shtatzënitë me fekondim in vitro (IVF) dhe injeksion intracitoplazmik të spermës (ICSI) kishin ekspozimin më të lartë ndaj ilaçeve teratogjene që potencialisht mund të dëmtojnë fetusin gjatë tremujorit të parë të shtatzënisë.
Këto janë të listuara si barna të kategorisë D dhe X nga Administrata e Mallrave Terapeutike të Australisë (TGA). Rreziku i lidhur me përdorimin e barnave të kategorisë D gjatë shtatzënisë mund të tejkalohet nga përfitimi klinik në raste individuale, si menaxhimi i çrregullimeve të shëndetit mendor ose epilepsia. Medikamentet e kategorisë X, nga ana tjetër, dekurajohen fuqimisht gjatë shtatzënisë për shkak të rrezikut të lartë të dëmtimit të fetusit, shkruan MedicalXpress.
Studiuesit analizuan më shumë se 57,000 shtatzëni në katër grupe konceptimi gjatë një periudhe dyvjeçare. Grupet përbëheshin nga gra që përdornin ART (2041); ata që merrnin ilaçe për të nxitur ovulimin (590); gra subfertile të pa trajtuara (2,063); dhe shtatzënitë natyrale fertile (52,987).
Shtatzënitë me ART kishin ekspozimin më të lartë ndaj medikamenteve të Kategorisë D të marra në tremujorin e parë. Studimi zbuloi se 4.9% e shtatzënive me ART ishin të ekspozuara, krahasuar me vetëm 0.6% të shtatzënive të ngjizura në mënyrë natyrale.
Në tremujorët e mëvonshëm, tendenca vazhdoi, me 3.4% të shtatzënive me ART të ekspozuara ndaj medikamenteve të Kategorisë D kundrejt 0.6% të shtatzënive të ngjizura në mënyrë natyrale. Ekspozimi ndaj medikamenteve të Kategorisë X (që shkaktojnë dëmin më të madh gjatë shtatzënisë) ishte i ulët në të gjitha grupet dhe tremujorët, në më pak se 0.5% të shtatzënive.
“Këto dallime në ekspozim janë të lidhura kryesisht me medikamentet e përdorura si trajtim shtesë pas ART për të parandaluar abortet e përsëritura ose implantimin e dështuar, në vend të medikamenteve për trajtimin e kushteve themelore kronike,” thotë studiuesja e UniSA, Dr. Anna Kemp-Casey, e cila drejtoi studimin.
“Për shembull, shtatzënitë me ART, gjatë periudhës së studimit ishin më shpesh të ekspozuara ndaj progestogjenëve si medroksiprogesteroni acetat, i cili mund të jetë përdorur për të trajtuar abortet e kërcënuara ose të përsëritura,” thotë Dr. Kemp.
Pesë medikamentet më të përdorura të kategorisë D/X në të gjitha shtatzënitë, pavarësisht nga statusi i ngjizjes, ishin paroksetina, lamotrigina, acidi valproik, karbamazepina dhe trajtimet e varësisë nga nikotina. Bashkë-studiuesi i UWA, Profesor Roger Hart, gjithashtu një klinik praktikant IVF dhe drejtor kombëtar mjekësor i qytetit të Fertilitetit, thotë se ekspozimi më i lartë ndaj barnave të kategorisë D dhe X në shtatzënitë me ART gjatë tremujorit të parë mund të kontribuojë në shkallën më të lartë të defekteve të lindjes të vërejtura në bebe ART.
“Megjithëse shtatzënitë me ART planifikohen me kujdes, medikamentet e marra gjatë trajtimeve të fertilitetit mund të rrisin pa dashje ekspozimin ndaj rreziqeve të defekteve të lindjes, veçanërisht gjatë periudhave kritike të zhvillimit të fetusit,” thotë Prof Hart.
Studiuesit thonë se gjetjet tregojnë se shumica dërrmuese e foshnjave IVF janë të shëndetshme dhe nuk sugjerojnë që shtatzënitë me ART janë të pasigurta, por ato nënvizojnë rëndësinë e kujdesit mjekësor të personalizuar për gratë që i nënshtrohen trajtimit me ART dhe monitorimit të ngushtë për gratë në shtatzëninë e hershme.
Prof Hart thotë se nevojiten më shumë kërkime për të ekzaminuar ekspozimin e barnave të kategorisë D dhe X në shtatzëni, si dhe kushtet themelore mjekësore të nënës dhe kontributin e tyre në rrezikun e defekteve të lindjes tek foshnjat me ART.