Ish-banori i shtëpisë së BBV, Bernard Hulme, ka ndarë një histori emocionuese rreth birësimit të tij që ka lënë mbrapa një ndikim të fortë tek ndjekësit.
Më në fund, pas shumë vitesh, ai zbuloi se ishte i birësuar që nga mosha 6 muajsh, që për atë ishte një informacion që e mori në moshën 37-vjeçare. Gjatë një interviste në emisionin “Pardon My French”, ai rrëfeu se prindërit e tij adoptues vendosën të mos e informonin për origjinën e tij biologjike, një vendim që përfundimisht e çoi në një rrugëtim të thellë emocional.
Bernardi theksoi: “Unë isha i vetmi person në familje që nuk e dija për birësimin tim. Kam qenë gjithmonë i rrethuar nga dashuria, që ndonjëherë mund të ketë qenë e tepruar, por mbështetja e vazhdueshme dhe kujdesi nga prindërit e mi adoptues ishin gjithmonë aty për mua.”
Pjesa më interesante e rrëfimit të tij është momenti kur ai ndau një ëndërr që kishte pasur për mbi një dekadë. “Në një ambient lojrash, kolegët e mi nga Vodafoni më treguan për disa kabina të vogla që flisnin për fatin. Unë isha skeptik, por ndava me një shok ëndrrën time: Ajo përmbante një mesazh që nëna ime biologjike po më kërkonte,” tha ai.
“Kur dëgjova këtë, nuk u shokova, sepse mendoja se kjo ishte arsyeja përse nuk e ndjeja veten rehat në vende të tilla,” shtoi ai. Kjo ëndërr e çoi Bernardin në një udhëtim për të zbuluar më shumë rreth vetes dhe historisë së tij. Pas kthimit në shtëpi, ai filloi të shqyrtonte emocionet e tij dhe përpiqej të kuptonte se si e ndiente këtë ndryshim të madh në jetën e tij.
Bernardi pastaj ndau një episod tjetër të rëndësishëm, kur i shkroi një mesazh kushërirës së tij. “I thashë sa kohë ke që e di se unë jam i birësuar? Ajo më tha se kishte pritur gjithë jetën të përjetonte këtë bisedë me mua. Kjo ishte fillimi i një periudhe të vështirë për mua ku u ndjeva i humbur, por gjithashtu me një përgjegjësi për të siguruar që familja ime adoptuese ishte mirë,” tha ai.
Pas këtij zbulimi, Bernard u përball edhe me humbjen e babait të tij, një ngjarje që padyshim që e thelloi më shumë ndjenjën e tij të pasigurisë dhe kërkimin për identitet. Ai ndau se këto ngjarje të jetës e detyruan atë të shikonte thellë brenda vetes dhe të kuptonte se sa e rëndësishme është të njohësh historinë tënde.
Ky zbulim dhe vetë-reflektimi, sipas Bernardit, shërbyen si një nxitje për të ndarë historinë e tij me botën. Ai shpreson që përvoja e tij do të ndihmojë të tjerët që po kalojnë ndjesi të ngjashme për identitetin e tyre dhe të kuptojnë se e gjithë kjo është pjesë e një udhëtimi më të madh. Në fund, ai lutet që të gjithë ata që janë të birësuar të ndihen të njohur dhe të pranuar, pavarësisht se nga vijnë.
