Në zemër të maleve peruane, mes borës dhe heshtjes së lartësive, një aventurë e pabesueshme u zhvillua për një të ri anglez, i njohur në rrjetet sociale si “El guero ingles”.
Ai jetoi një episod fantastik, i shoqëruar nga një dzgjedhje e pazakontë dhe e jashtëzakonshme: një qen endacak, i cili u shfaq nga hiç për ta shpëtuar gjatë një ekspedite të rrezikshme.
Ekspeditioni zhvillohej në Santa Cruz, pranë qytetit të Huarazit, një destinacion i njohur për majat e tij spektakolare dhe peisazhet magjepsëse. Plani i të riut ishte për të arritur në vendkalimin e Punta Unionit, që ndodhet në një lartësi prej 4,750 metrash mbi nivelin e detit. Por ky udhëtim do të tregohej më i vështirë se sa ai e kishte imagjinuar.
Gjatë ngjitjes, ai përballi me kushte të vështira: bora e thellë, temperaturat ekstreme dhe një mjegull e dendur që i pengonte orientimin. Në ditën e dytë të ekspeditës, pasi kishte parakaluar anëtarët e tjerë të grupit, ai u gjend krejtësisht i vetëm, duke iu besuar instinkteve të tij për të gjetur rrugën e duhur.
Kur pasiguria e tij arriti në kulm, ndodhi diçka befasuese. Në një skenë që dukej pothuajse mistike, nga mjegulla doli një qen, që iu afrua me mënyrë miqësore, duke tundur bishtin. Ai u habi, si ishte e mundur që një qen të jetë aty, në mes të askundit dhe në një lartësi kaq të madhe? Por qeni dukej se e dinte rrugën dhe e kishte qwllimin për ta drejtuar atë drejt sigurisë.
Pas një momenti hezitimi, biondi anglez vendosi të besonte në instinktet e këtij shoqëruesi të pazakontë. “Vendosa t’i besoj njohurive të tij për malet”, tha ai. Kështu, nisi të ndiqte qenin, i cili ecte me shpejtësi dhe vendosmëri, pothuajse sikur të ishte mësuar me atë zonë të ashpër.
Çdo herë që qeni humbiste nga pamja për shkak të mjegullës, ai qëndronte pranë dhe prisnte që alpinisti ta arrinte. Pas një përpjekjeje të gjatë dhe të lodhshme nëpër borë dhe vështirësi të tjera, ata arritën në tabelën që tregonte se kishin arritur në Punta Unionin. Biondi anglez ndjeu një lehtësim të madh, ndërsa qeni i tij shoqërues ndali pranë tij, si një mik i besueshëm.
Ndërsa dëshira e tij për të vazhduar rrugën u shoqërua me vështirësi, në mbrëmje, alpinistët e tjerë u bashkuan, dhe qeni ndihmoi në kështjellimin e spiriteve të grupit. Pavarësisht se ishin në një ambient të egër, dy qentë që i shoqëruan u bënë simbol i shpresës dhe ndihmës për alpinistët, duke e ndihmuar ata të kalonin 22 kilometra të tjera me qetësi dhe besim.
Në fund të çdo dite, alpinistët flinin pranë çadrave, ndërsa qentë mbaheshin si rojet e tyre. Biondi anglisht mendonte me adhurim për miqtë e tij besnikë të katër këmbëve, që ishin bërë pjesë e kësaj aventure të paharrueshme. Ata ishin më shumë se kafshë; ata ishin esencë e miqësisë dhe ndihmës së pastër që është aq e rrallë në një botë të mbushur me sfida.
Megjithatë, një përfundim i befasishëm priste pas lëvizjes së fundit. Ditën e fundit, ai vuri re se qentë ishin zhdukur. Ndjenja e humbjes ishte e madhe, por fatmirësisht, ai gjeti qenin e tij në njërën nga kafenelet e vogla, i ulur qetësisht dhe duke pritur për të. Një banor vendas i shpjegoi se ata qen ishin të njohur për të ndjekur turistët, duke u shndërruar në udhërrëfyes të natyrshëm, por për anglezin, ky qen kishte qenë diçka më shumë – një mik, një mbrojtës, dhe një shoqërues i vërtetë gjatë një aventure që do ta mbante mend gjithë jetën.