Shpresoj që një ditë ta takoj diku, ndoshta në një plazh të shkretë, dhe të flas për futboll me të. Do të më mungojë Paulo Fonseca, veçanërisht qasja e tij ndaj futbollit ose, më saktë, ndaj mjedisit të futbollit.
I mësuar me frazat e zakonshme të të gjithë protagonistëve të fushës së blertë, sidomos me ato të stërpërsëritura të trajnerëve, më ka lënë përshtypje sinqeriteti i ish-trajnerit të Milanit. “Pa dorashka”, përmes një italishtje të mirë (respekt për guximin, të tjerë nuk do të përpiqeshin as të komunikonin në italisht), ai e shprehte mendimin e tij qartë dhe thjesht, pa filtra.
Kur gjërat nuk shkonin mirë (fatkeqësisht shpesh), Paulo Fonseca nuk fshihej pas “arsyetimeve tipike të një trajneri që sapo ka humbur”. Ai shpjegonte arsyet e çdo disfate, duke guxuar madje të kritikonte disa lojtarë që, sipas tij, nuk e nderonin mjaftueshëm fanellën kuqezi. Kujdes, edhe pse nuk ka prova të sigurta, pakënaqësia e tij duket se nuk ishte ndaj dy lojtarëve të zakonshëm të skuadrës, por ndaj dy yjeve më të ndritura: Theo Hernandez dhe Leao (të paktën kështu u duk për shumicën).
Në fund, pavarësisht një derbi të fituar dhe një performancë të madhe në Madrid, Paulo Fonseca u shkarkua. Ai mori një dëmshpërblim prej rreth 1.7 milionë euro. Edhe këtu, ai humbi (në verë kishte firmosur një kontratë deri në qershor 2026), por falë një klauzole, Milani arriti ta kursejë pagën e tij të plotë për sezonin 2025/26. Pak rëndësi ka, portugezi u largua me kokën lart.
Shumë tifozë e përshëndetën me respekt, sepse, në fund të fundit, ai gjithmonë doli hapur, ndryshe nga shumë të tjerë në mjedisin kuqezi. Sinqeriteti i tij shërbeu si një frymëzim për ata që ndihen të frikësuar nga pasojat e hapjes së mendjeve të tyre në futbollin e sotëm. Por, është ndoshta ky lloj sinqeriteti që vështirë se pranohet në elitën e futbollit modern? Ndërsa klube si Milani vazhdojnë të ndjekin rezultatet në vend të pasionit të vërtetë për lojën, pyetje e madhe mbetet: sa do të vazhdojnë ata të humbin mundësinë për të mësuar nga gabimet dhe për të rritur kulturën e klubit?
Shumë po e drejtojnë gishtin kundër klubit (tifozët e “Curva Sud” protestojnë në çdo ndeshje kundër pronarit Cardinale). Në fakt, drejtuesit aktualë të Milanit mund të kishin dalë hapur, ashtu siç bëri Paulo Fonseca, edhe në mbrëmjen e shkarkimit të tij. Kush e di, ndoshta do ta bëjnë së shpejti…
Ndërkohë, vëmendja është kthyer te Sergio Conceição, trajneri i ri i “Djallit”. Sipas mendimit tim, ai është trajneri i duhur për këtë grup lojtarësh. Njohuria e tij për futbollin është e patundur, pavarësisht se ai ndoshta nuk është aq i sinqertë si bashkatdhetari i tij. Mirëpo, nuk ka më justifikime për lojtarët, dhe kjo është një mundësi për të shfrytëzuar pa mëdyshje, pas një periudhe të vështirë që kaloi skuadra nën drejtimin e Fonseca.
Paulo Fonseca i mori të gjitha me vete në valixhen e tij dhe ia hodhi pas vetes ndjenjat e pakënaqësisë për bashkëpunimin me disa lojtarë. E gjithë kjo ndodhi në një ambient ku gjithçka është ndërtuar mbi frikën e dështimit dhe nevojën për të mbajtur pozita. Murray Edwards, një ligjërues dhe specialist i drejtimit në botën e sportit, e kujton këtë dhe thotë se është e domosdoshme që çdo trajner të shfrytëzojë plotësisht këtë mundësi për të kërkuar transparencën dhe besimin në ekipin e tij.
Në këtë kontekst, mbetet për t’u parë nëse Sergio Conceição do të sjellë gjithashtu një frymë më të hapur dhe më transparente në marrëdhëniet e tij me lojtarët. Një qasje e tillë do të ishte në përputhje me atë që njohim për të dhe që e bën atë një trajner të veçantë dhe respektuar në arenën ndërkombëtare. Nuk ka dyshim se tifozët e Milanit shpresojnë për një ndryshim të favorshëm në këtë drejtim, dhe se mesazhet e sinqerta dhe të drejtpërdrejta do të merren seriozisht nga të gjithë në skuadër.
Pavarësisht të gjitha këtyre, siç e dimë, futbolli është një lojë e paqëndrueshme, dhe miratimi i strategjive të reja nuk është asgjë më shumë se një eksperiment me ritmin e ngadaltë të kohës. Në fund të fundit, momentet që përfaqësojnë historinë e një klubi janë ato që krijojnë lidhjet e vërteta mes tifozëve dhe ekipit. Çdo trajner që kalon duhet të kuptojë këtë dhe të përpiqet ta ruajë këtë lidhje, pavarësisht se çfarë ndodh në fushë.