Moderatorja Anita Haradinaj iu është adresuar sërish raportimeve të mediave kosovare disa vite më parë se ajo u dhunua nga bashkëshorti i saj, Ramush Haradinaj.
“S’ka burrë që del dhe më rreh mua”, u shpreh moderatorja, duke deklaruar me forcë se lajmet mbi akuzat e dhunës janë të pavërteta. Ajo theksoi se akuzat kanë sjellë një shtim të dhimbjes emocionale, duke shtuar se përveç se ka pësuar aksidente të vogla, asnjëherë nuk ka qenë viktimë e dhunës nga partneri i saj.
Anita theksoi se do të ishte e gatshme të martohej me Ramushin përsëri, madje edhe 70 herë të tjera, dhe se është krenare për lidhjen që kanë ndërtuar bashkë. “Unë dy herë jam rrëzuar prej takave, pa pasur faj Ramushi hiç, dhe kam thyer hundën,” tha ajo, duke iu referuar një periudhe të vështirë në jetën e saj personale.
Ajo po ashtu shprehu se është gjynah për keqkuptimet e krijuara mbi situatën e saj, duke e konsideruar të padrejtë që t’i faturohen Ramushit akuzat që e trajtojnë si dhunues. “Njerëzit duhet të mendojnë për situata të tjera, jo të mendojnë se çiftet duhet të rrihen”, theksoi ajo me pasion.
Anita gjithashtu komentoi rreth opinionit publik dhe mënyrës se si mediat shpeshherë abuzojnë me informacionin, duke e keqkuptuar realitetin. “Nuk më ka rrahur as baba, as nëna, as askush. Ajo që kam kaluar në jetë është një trajektore shumë ndryshe nga ajo që është paraqitur”, shpjegoi ajo.
“Nuk më vjen turp t’i them të vërtetën popullit tim. Nëse dikush do të më kishte goditur, do të kisha dhënë një konferencë për mediat dhe do të kisha bërë që të dëgjohej zëri im.” Kjo, sipas saj, është një qasje e drejtë për t’i dhënë fund stigmatizimeve të tilla në shoqëri.
Fjalët e Anitës vijnë në një kontekst ku ka pasur rritje të ndërgjegjësimit për dhunën në familje, një fenomen që vazhdon të preokupojë shumë shoqëri. Moderatorja i bëri thirrje të gjithëve për të kërkuar ndihmë dhe për të folur hapur për çdo lloj dhune, duke nënvizuar nevojën për mbështetje për viktimat e vërteta.
Anita Haradinaj përfundoi duke thënë se është e rëndësishme të ruhet një dialog i hapur dhe konstruktiv për çështjet që lidhen me dhunën në familje dhe se duhet të punohet për të krijuar një shoqëri më të drejtë dhe më mbështetëse për të gjithë individët, pavarësisht nga rrethanat e tyre personale.
