Ju kujtohet se keni lexuar për një kompani në Neuchâtel, e cila i bëri punonjësit e saj të kenë vetëm orare të caktuara ku mund të kryejnë nevojat e tyre në taulet?
Tani një shkollë në Montreux (Vaud) po nxit gjithashtu polemika me rregulloret e saj të re lidhura me shfrytëzimin e tauletit, duke shkaktuar reagime të përziera ndërmjet prindërve, nxënësve dhe pedagogëve. Siç raportojnë mediat vendase, këto rregulla kanë për të sjellë dëme pojishtimore për shëndetin dhe mirëqenien e nxënësve.
Ideja pas këtyre rregullave është që të menaxhohet koha e lëvizjes së nxënësve, duke i ndihmuar ata të përqendrohen më mirë në mësim. Megjithatë, kësaj qasjeje i është kritikuar për mungesë empatie dhe për ushtrimin e presionit të panevojshëm mbi nxënësit. Rregulli thekson: ‘Jo, studentët nuk duhet të dalin me oraret e dëshirara për të shkuar në tualet, por ata lejohen ta bëjnë këtë vetëm sipas një orari të rreptë: gjatë pushimeve të shkurtra ndërmjet çdo periudhe dhe gjatë pushimeve të mëngjesit dhe të pasdites.’
Sigurisht, të gjithë e dimë se nxënësit janë kritikisht të angazhuar në orët e tyre të mësimit, ndërsa apetiti për t’u lëvizur gjatë orëve është pjesë e natyrshme e përvojës së mësimit. Çdo lëvizje që ndodh në tualet fiksohet në një ditar, si mungesë në klasë, një rregull që krijon tension dhe ndjenjë frike te studentët.
Drejtoresha e shkollës, e cila e prezantoi këtë rregull, ka bërë disa argumente për ta mbrojtur atë, duke theksuar se ky është një ndëshkim kolektiv si përgjigje ndaj sjelljeve të ndaluara nga disa nxënës, që përfshijnë shkrimin me grafite dhe djegien e një kosh plehrash. Kjo situatë ka sjellë një atmosferë ndëshkuese në shkollë, duke inkurajuar nxënësit të ndihen më pak të sigurt dhe të lirë në ambientin e tyre arsimor.
Edhe pse qëllimi i rregullave është të krijojë një mjedis më të disiplinuar, prindërit dhe ekspertët e fushës së edukimit kundërshtojnë këtë qasje, duke argumentuar se ajo i injoron nevojat themelore fizike dhe psikologjike të nxënësve. Një mësues nga zona shpjegoi se ishte e rëndësishme që nxënësit të ndihen të lirë të shpreheshin dhe të kërkonin ndihmë kur e kishin nevojë, dhe se kjo liri është themelore për një proces mësimor efektiv.
Rregullat e tilla për tualetin kanë ngritur pyetje të reja mbi qasjen ndaj edukimit dhe përkujdesjes për nxënësit. Si mund të presim që nxënësit të përqendrohen në mësim dhe të arrijnë rezultate të larta në këto kushte? A është e drejtë të kërcënohen ata me ndëshkime që lidhen me nevojat e tyre natyrore?
Një situatë e tillë cënon themelin e një edukimi pozitiv dhe gjithëpërfshirës. Disa prindër kanë marrë qëndrim pro përmirësimit të këtyre rregullave dhe kanë nisur një peticion për ta ndryshuar këtë praktikë, duke theksuar se çdo nxënës meriton të zhvillohet në një ambient ku ndihen të lirë dhe të mbështetur.
Pavarësisht polemikave, e ardhmja e kësaj situate mbetet për t’u parë. Pritet që autoritetet lokale të rishikojnë këto rregulla dhe të japin më shumë mundësi për nxënësit, për t’u siguruar që edukimi të mbetet një përvojë pozitive dhe e dëshirueshme për të gjithë. Rreth kësaj çështje po zhvillohet një diskutim të gjerë, i cili ndoshta do të çojë në ndryshime të rëndësishme në politikat arsimore të kësaj shkollë.